2.29.2012

Trailer Trash Tracys - Ester (2012)


 Πάει κι αυτό.Το τριήμερο της Κ.Δευτέρας.Όλα τα είχε.Και τα έχει ακόμα.Εμετούς, πυρετό, διάρροια ...
 Η αλήθεια είναι πως έχω γαμήσει για τα καλά τον οργανισμό μου.Το χω πει ξανά και στο παρελθόν.Όχι πως έκανα τις απόλυτες καταχρήσεις. Κι έκανα και δεν έκανα.Θα  μπορούσα να μη ζω.Απ την άλλη παίζει κόσμος που στα 28 του είναι στο μάξιμουμ της φάσης του.Συνεχίζει τα ναρκωτικά κανονικά και με το νόμο και στο αίμα του ταυτόχρονα το ποσοστό αλκοόλ είναι σοκαριστικό 24 ώρες το 24ωρο.
 Νοιώθω λοιπόν πως το κορμάκι μου τα φτυσε.Βασικά με είχε προειδοποιήσει πριν από κάποια χρόνια,εκείνο το βράδυ που μαζί με αλκοόλ και βλέννα ξέρναγα αίμα απ το στομάχι μου.Αηδία ε;Φαντάσου να το βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια.Μετά άλλαξε η φάση...
 Αθήνα.Φώτα,κόσμος,χαμός.Τότε που στελέχωνα μία από τις καλύτερες επιχειρήσεις στο είδος της (έχει κλείσει πια).12 ώρες στη δουλειά.Έκοψα τα ναρκωτικά.Δε γινόταν να παίρνω πια.Έπρεπε να αποδείξω ότι είμαι ικανός να τα καταφέρω.12 ώρες το μυαλό και το κορμί μου σε 100% λειτουργία.Έκανα πράγματα που τώρα πια αναγνωρίζω πως ήταν πέρα από τις δυνάμεις μου.Εντελώς όμως.Θα σου πω και το ποσό.1300 ευρώ κατέληξα να παίρνω.Τόσο κοστολογήθηκε η προσφορά μου στην εταιρία.Θυμάμαι το τηλεφώνημα  μιας φίλης μου.«Σε είδα στο δρόμο»,μου είπε,«Γιώργο;Κόψε τα ναρκωτικά.Δε σε έχω δει ποτέ χειρότερα».Να σημειωθεί ότι είχα να πιω τσιγάρο δυο χρόνια ε...
 Μετά μου προτάθηκε να μανατζάρω ένα άλλο μαγαζί,παρόμοιο σε μέγεθος,για περίπου τα ίδια λεφτά.Κάπου εκεί,για πρώτη φορά στη ζωή μου,κάτι λειτούργησε επιτέλους μέσα μου.Επέστρεψα στην επαρχία.
 Λίγα χρόνια μετά αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν δεν έκανα ποτέ αυτό το διάλειμμα των δυο χρόνων.Στη μεγαλούπολη.Αν δε γινόμουν «μάνατζερ» (που μουτζώνω ρε πούστη;;;).Θα χα καεί από τη κρεπάλη η θα χα ακόμη την υγειά μου ρε γαμώτο;
ΥΓ: Το δισκάκι είναι πάσα της airbag.

 

2.24.2012

High Highs - High Highs (ep) 2011


Στο κάτω κάτω τι είναι ευτυχία?
Έρωτας, μου απαντούν.Όμως ο έρωτας ούτε φέρνει ούτε έφερνε ποτέ ευτυχία. Το αντίθετο μάλιστα είναι πάντα πηγή ανησυχίας, πεδίο μάχης, νύχτες αγρύπνιας στις οποίες αναρωτιόμαστε αν κάνουμε το σωστό. Ο έρωτας είναι έκσταση και αγωνία μαζί.
Γαλήνη τότε. Γαλήνη; Αν κοιτάξουμε τη φύση, ποτέ δεν είναι γαληνεμένη. Ο χειμώνας παλεύει με το καλοκαίρι, ο ήλιος και το φεγγάρι δεν έχουν συναντηθεί ποτέ, η τίγρη κυνηγάει τον άνθρωπο, που φοβάται τον σκύλο, που κυνηγάει τη γάτα, που κυνηγάει το ποντίκι, που τρομάζει τον άνθρωπο.
Το χρήμα φέρνει την ευτυχία. Πολύ καλά, τότε όλοι οι άνθρωποι που έχουν αρκετά για να ζήσουν με πάρα πολύ υψηλή ποιότητα ζωής θα μπορούσαν να σταματήσουν να δουλεύουν. Όμως είναι πιο αγχωμένοι από ποτέ λες και φοβούνται ότι θα τα χάσουν όλα. Το χρήμα φέρνει χρήμα, αυτό είναι αλήθεια. Η φτώχεια μπορεί να φέρει δυστυχία, το αντίθετο όμως δεν είναι αλήθεια.
Αναζητάμε πολύ καιρό την ευτυχία στη ζωή μας και την συγχέουμε με τη χαρά.
Η χαρά είναι σαν το σεξ, έχει αρχή και τέλος. 

ΥΓ:Δεν είναι δικό μου το παραπάνω κειμενάκι.Πάει καιρός που έπαψα να σκέφτομαι τόσο απλά.
 Το μπλογκ αυτό θα αλλάξει δρόμο.Aυτό είναι άλλο θέμα όμως.
Σας στέλνω φιλιά!




2.20.2012

Indie Sessions @ innersound-radio - My list (19/02/2012)

My Playlist
  1. The Shangri-Las - Out in the Streets
  2. Veronica Falls - Found love in a Graveyard
  3. Clinic - Cement Mixer
  4. Ramones - Howling at the Moon (Sha-la-la)
  5. Make Up - Gospel 2000
  6. At the Drive in - Quarantined
  7. Fugazi - Exit Only
  8. Forget Cassetes - Venison
  9. Merchandise - I locked the door
  10. A Place to Bury Strangers - In your Heart
  11. Cold Cave - The Great Pan is Dead
  12. Sleigh Bells - Demons
  13. The Go! Team - T.O.R.N.A.D.O
  14. Berlin Brides - Paralyzed
  15. FM Belfast - American
  16. The Drums - Money
  17. French Films - Pretty in Decadance
  18. Fujiya and Miyagi - Ventriloquizzing
  19. Mogwai - Mexican Grand Prix
  20. The Death Set - I miss you beau Velasco
  21. The Stone Roses - I Wanna be Adored
  22. Sonic Youth - Walking Blue
  23. The Raveonettes - Evil Seeds
  24. Fensdt - Alone
  25. The You and What Army Faction - When it comes to Adultery I am my own Genre
  26. The Great Valley - Lucky me
    Two Wounded Birds - My Lonesome
  27. The Organ - Don't be Angry
  28. Elvis Presley - Are you Lonesome Tonight
    Επειδής ήταν απ τς λίγες εκπομπές που γούσταρα πραγματικά ΠΑΡΑ πολύ τη playlist και επειδής είμαι ΓΑΜΑΤΟΣ σας έβαλα και λινκς από youtube κυρίως.
    Η εκπομπή ανέβηκε mediafire.Μπορείς να τη κατεβάσεις πατώντας στην εικόνα πιο πάνω.
    Θενκς!


2.18.2012

The Coathangers - Larceny & Old Lace


 Ήταν σίγουρη πως έχει άδικο.Πως αυτό το στυλάκι δε κουμπώνει με το δικό του.Ήταν η γυναίκα που ήθελε να χάνεται συνέχεια στα όνειρά της.Να μη μπορεί να τη βρει κανείς.Έδιναν μια νότα ελευθερίας στη γαμημένη ζωή της.Εκείνα τα όνειρα.Εκείνα τα ταξίδια και τα ξενύχτια στο νησί,πέρα από κάθε δέσμευση και κάθε μορφής εσωστρέφεια.
 Μισό λίτρο vodka και ηρεμιστικά χάπια.Μ ένα τέτοιο κοκτέιλ έμοιαζαν τα όνειρά της.
 Και γω στεκόμουν μπάστακας στο ξύπνιο της,κρατώντας στο αριστερό χέρι μια απαγορευτική πινακίδα πιο γελοία από κείνη τον σχολικών τροχονόμων και στο δεξί ένα φαλλό.Κι άρχισα να παριστάνω το κρικάκι που κρεμόταν απ τη μύτη της.Πιο αστείος και πιο γραφικός από κείνο το τατού που της χτύπησε εν μέσω αβάσταχτης συναισθηματικής φόρτισης εκείνος ο πάνκης,τότε που κοιμόταν στις καταλήψεις.
 Τώρα κάθομαι μόνος μπροστά στη κάτασπρη οθόνη και ρίχνω λίγο πράσινο στη παλέτα της για νανούρισμα.
"Κοιμίσου αστρί//κοιμίσου αυγή//κοιμίσου νιο φεγγάρι...".
ΥΓ: Σπέσιαλ Θενκς στο κύριο Σπάιραλ για τη πάσα.


Indie Sessions Live @ Innersound Radio

Τις έχουμε μάθει τις Κυριακές.Η πιο γλυκιά μελαγχολία διαδέχεται το «ξέσπασμα» του Σαββάτου.
Αυτό το δυωράκι θα ναι διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα.Κρίση,Μνημόνιο ΙΙ,μπάτσοι,χημικά,είναι λίγα μόνο από τα πραγματάκια που ΔΕ θα ασχοληθούμε.
Να είστε όλοι εκεί.Θα σας περιμένω!
Κυριακή, 9 με 11 το βράδυ στη διαδικτυακή συχνότητα του InnerSound Web Radio (ακούς με τη μπζυχή ζου).
Tune into : www.innersound-radio.com
Chat : 
www.innersound-radio.com/chat

2.15.2012

Royal Baths - Better Luck Next Life (2012)


 Είναι κάτι φάσεις που δε παλεύονται γαμώτο.Με τίποτα όμως.Παρόλα αυτά είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που νομίζω δε θα θελα «να τη κάνω».Δε θεωρώ τον εαυτό μου αδικημένο ούτε πιστεύω πως θα πρεπε να ζω σε μια άλλη,διαφορετική εποχή.
 Παλιά μ άρεσαν πολύ τα 80's.Και τα 70's-60's-50's (μία λέξη).Αλλά τα 80's γαμώτο ήταν η εποχή που θα θελα να προλάβω να τη ζήσω σαν έφηβος.Τουλάχιστο σαν έφηβος.Νομίζω όλα ήταν πιο όμορφα τότε.Από μουσική,ρούχα,εξέλιξη, επιβίωση.Όλα πιο προσβάσιμα στον απλό καθημερινό τύπο (σ εμένα ναι) και πιο cult,πιο cult ρε πούστη!Ακόμη κι ο Παπανδρέου εκείνος ήταν πιο cult από τον τώρα.Αίσχος...
 Ίσως για όλα αυτά φταίει η προσπάθεια να γίνω «αποδεκτός» από φίλους,αφού οι περισσότερες παρέες μου ήταν πάντα κάπως μεγαλύτερα σε ηλικία όντα και άρα είχαν άλλες παραστάσεις από μουσική,σινεμά,ροκ πλέισιζ,μπάντες κλπ. σε σχέση με μένα.
 Κάπου εκεί ταυτόχρονα με την αφραγκία που μου έχει περιορίσει ακόμη και το πόσο θα καπνίσω αυτή την εποχή,έσκασε αυτό το δισκάκι.Το κομμάτι Faster,Ηarder συγκεκριμένα.Δωράκι από φίλο.Από κείνο το κωλόπαιδο που παρακαλάω να γράφει στο μπλογκ μου,να μη πηγαίνει χαμένη η τόση μουσική που αντιλαμβάνεται με τις ευαίσθητες κεραίες του.Γάμα το.Δε πείθεται.Πάλι καλά που κάνει καμιά καλή πάσα.Τι λέγαμε;Έσκασε το δισκάκι...κι ακούστηκε μια φωνή από μέσα μου,μια φωνή που μου έσκισε το στήθος γαμώτο.

-80's θες ρε μαλακισμένο;Πάρε λίγο...πάρε κι άλλο.Πόσο αντέχεις;Πόση αλήθεια αντέχεις;Πως σκατά θα τα βγαζες πέρα στα 80's;Ποιος νομίζεις είσαι που θα τα βγαζες πέρα με τα βίτσια των 80's.Μετά τα 80's δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τύψεις.Ρώτα αυτούς που έζησαν.
 Αυτά είπε.Κι έσβησε.Μαζί με μένα έσβησε. Σωριάστηκα στο πάτωμα.Γελώντας. Γελώντας. Γελώντας.
 «Καλύτερα στο τώρα» σκέφτηκα, κοιτώντας παράλληλα τη φλεγόμενη Αθήνα Κυριακή βράδυ στο παράθυρο της έγχρωμης TV μου.







2.14.2012

Πού διάθεση για μουσική;;;


Και μετά θες να μιλήσουμε για τις νύχτες
Που αγνές αποφάσεις για δικαιοσύνη μετουσιώνονται σε κύματα οργής
Για τη φλεγόμενη μολότοφ που μας πετάνε οι μπάτσοι πριν τα χημικά
Για την ιδιοτέλεια και την βλακεία των τριγύρω
Που για μια ζωή
Σκοτώσαν χίλιες




Θες να μιλήσουμε για τις ταινίες στα χείλη
Που φιμώνουν τα στόματα μας
Που δεν παραβιάζονται γιατι πονάνε
Και μας φυλακίζουν στην εξορία
Έχοντας ως μόνο όπλο κι εκτόνωση
Ένα μουγκρητό αποδοκιμασίας




Γαμημένη ανάγκη η αλήθεια
Γαμημένος φόβος ο συσχετισμός καταστολής και επανάστασης.
Γαμημένη ελπίδα το “όταν”
Γαμημένη ματαιότητα η φράση που με οδηγεί σε παραίτηση




Και κάποτε έβλεπα λουλούδια ρε γαμώτο
Λιβάδια στην αρκτική
Γαμημένες παραισθήσεις γαμώτο


2.10.2012

Gonjasufi - MU.ZZ.LE (2012)


Πώς στο διάολο με προσπερνούν έτσι τα βράδια;
Τα όνειρα δεν έχουν τελειωμό
Και οι δεύτερες σκέψεις εξατμίζονται και γεμίζουν καπνούς το άδειο δωμάτιο


Άδειο ναι.
Χωρίς αυτή είναι άδειο.
Την όποια αυτή,την όποια εκείνη


Το θηλυκό άγγελο με τα φιλντισένια φτερά
που στόλιζε τις νύχτες της νιότης
Το φιλντισένιο άγγελο με τα θηλυκά μάτια
που στοιχειώνει τα βράδια από δω και πέρα
Και την ανάγκη μου
Να κρεμαστώ από κάτι που θα με κρατήσει στη κατάψυξη


Σχοινί,«σ αγαπώ» η ανάγκη
Ανάγκη για κατακερματισμό
η για τεμαχισμό της μισής μου συνείδησης
και της αναβάθμισης της άλλης μισής
σε γυναίκα,χρυσάφι η παρέα.


Κάτι που θα με κρατήσει στη κατάψυξη 
με τα μάτια ανοιχτά και παγωμένα
να περιμένω
μήνες χρόνια η και αιώνες
την εξίσωση του «θέλω» με το «μπορώ»


Γαμώτo.
Γαμώ τις χαμένες μου ζωές
Και το δείκτη της τέχνης 
που όλο και φθίνει


Γαμώ το Χριστούλη και τη Παναγίτσα


Γαμώ τις τεκίλες και τη ψυχή του ανθρώπου


Γαμώ το ον που μ έπλασε
Και μ άφησε να σέρνομαι νεκρός
Από τα χρόνια της αντίληψης


Γαμώ το πρώτο μου βήμα
και τη πρώτη μου λέξη


Γαμώ το πρώτο μου χαμόγελο
που έμελλε να είναι και τελευταίο


Γαμώτο..........................

ΥΓ:Το δισκίον με άρεσε πολύ.
Stream


2.08.2012

JAMC Inspirations & Influences 1985 Mix

 Μια που δεν έχω τη διάθεση να φτιάξω mixtape σας προτείνω μια που τσίμπησα από FLA.Μ' ένα κλικ στην εικόνα κατεβάζεις. Ορίστε...




2.07.2012

Imperial Teen - Feel The Sound - 2012


 Ένιωθε σάπιος.Απ τη μέση και κάτω.Δυο βδομάδες στο κρεββάτι.Χωρίς λόγο.Έτσι λέγαν οι γονείς του.Αποφάσισαν ότι πρέπει να τον δει ένας «ειδικός».Έτσι επισκέφτηκαν το γραφείο ενός τύπου με γκρίζους κροτάφους.Μόνο αυτό θυμάται.Τους γκρίζους κροτάφους του.Θυμάται και το σύντομο διάλογό τους.
-Η περίπτωσή σας είναι γνωστή σαν...
-Μη μου πεις...
-Ο Φρόιντ έλεγε...
-Ο Φρόιντ λέει να πάτε να γαμηθείτε κύριέ μου.

Κατέβηκε τις σκάλες χωρίς να κοιτάξει πίσω.Στο αμάξι τον περίμενε η μάνα.
-Πως τον είδες τον κύριο Μ;

-Με τα μάτια μου.
-Πως πήγε η συνεδρία;
-Άκου,μάνα.Θέλω μόνο να πιω ένα γαμημένο gin.Ειν' εντάξει;
 Εκείνη έσκυψε το κεφάλι.Έβαλε μπρος τη μηχανή.
-Θα οδηγήσω εγώ,της είπε και άνοιξε τη πόρτα του.
-Είσαι σε θέση;
-Και πότε ήμουνα σε θέση ρε μάνα;
 Του χαμογέλασε.Εκείνος ανταπέδωσε.Από συνήθεια η από αγάπη,δε ξέρει.
-Και κοίτα.Μη ξαναδώσεις λεφτά σε φαφλατάδες σα του λόγου του.Δώστα μου εμένα την άλλη φορά.Θα νιώσω αμέσως καλύτερα.Όλα θα φτιάξουν.
 Της έκλεισε το μάτι.Ανέβασε λίγο την ένταση του ραδιοφώνου,πάτησε τέρμα το γκάζι κάνοντας τα λάστιχα να τσιρίξουν από τη τριβή τους στο ασφάλτινο στρώμα του δρόμου και χάθηκε δίχως να κάνει τη παραμικρή προσπάθεια να αποφύγει τον έντρομο πεζό μπάτσο στη γωνία του επόμενου τετραγώνου.
 Γύρισε τη κοίταξε.Εκείνη τρομαγμένη.
-Α ρε μάνα,είπε,α ρε μάνα...

ΥΓ:Το δισκάκι θα μείνει ρε.Τόσο καλό!



2.06.2012

Indie Sessions @ innersound-radio - My list (05/02/2012)

01 - Sea Oleena - Milk
02 - Julia Holter - Goddess Eyes
03 - Destroyer - Suicide Demo for Kara Walker
04 - Celebration - What's This Magical
05 - Blur - Tender
06 - Lower Dens - Brains
07 - Mint Julep - Days Gone By
08 - Wild Flag - Romance
09 - The Cavalcade - Voices
10 - Acid House Kings - Are We Lovers Or Are We Friends
11 - Dream Diary - She Has a Way
12 - Memoryhouse - Walk With Me
13 - Imperial Teen - Overtaken
14 - Death Cab For Cutie - Monday Morning
15 - Million Young - Calrissian
16 - TV Girl - If You Want It
17 - Atlas Sound - Walkabout
18 - Reading Rainbow - Always On My Mind
19 - The strange boys - Be brave
20 - Fungi Girls - Honey Face
21 - Coasting - Portland
22 - Summer Twins - I Don't Care
23 - Tennis - It All Feels The Same
24 - Interpol - C'mere
25 - She Wants Revenge - Written In Blood
26 - Joy Division - She's lost control
27 - The Organ - Even in the night
28 - THE PERFORMERS - Superstar
29 - Air - Playground Love

2.03.2012

Crippled Black Phoenix - (Mankind) The Crafty Ape (2012)


 Σήκωσε τα μανίκια της πιτζάμας του και έριξε μπόλικο νερό στο πρόσωπό του.Πάνω απ το νιπτήρα στεκόταν ένας μικρός καθρέφτης,δώρο της μάνας του τα φοιτητικά χρόνια,γεμάτος μικρά στίγματα αλάτων και πιτσιλιές κάποιας ουσίας που έμοιαζε με οδοντόπαστα.Ποτέ δε του άρεσαν οι καθρέφτες.Εσκεμμένα είχε παραμελήσει τη καθαριότητά του.Θεωρούσε χαμένο χρόνο την οποιαδήποτε ενασχόλησή του μ αυτούς.Εκείνο το πρωί όμως κοίταξε ανάμεσα από τα στίγματα και προσπάθησε να εντοπίσει τη παραμικρή ατέλεια πάνω του.Έβρεξε τα μαλλιά του,τα μάζεψε πίσω από τους ώμους και αφοσιώθηκε στην αναζήτηση μικρών μαύρων στιγμάτων στο δέρμα του προσώπου του.Εκείνα τα στίγματα που της την «έδιναν» και την έκαναν να ασχολείται με τις ώρες με το πρόσωπό του,κάποτε...
 «Ίσως έφταιγε κι αυτό»,σκέφτηκε,«η υπερβολική εξοικείωση με το δέρμα».Κι αν το καλοσκεφτείς είχε μια βάση αυτό.Η επαφή με το πρόσωπο.Η εξερεύνηση - αναζήτηση.Οι συνειρμοί της φροντίδας του προσώπου.Οι παραπομπές του μυαλού σε κάτι που δεν υπάρχει.Τα όργια της φαντασίας που σταματάει το ταξίδι της μέσω της επαφής καταλήγοντας στο μεγαλύτερο εγκεφαλικό οργασμό.
 Κοίταξε το ρολόι του.Η περασμένη ώρα έκανε τις κινήσεις του κάπως πιο γρήγορες.Έπρεπε να προλάβει τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις και οι σκέψεις μπροστά στου καθρέφτη του κόστισαν κάτι περισσότερο σε χρόνο από όσο περίμενε.Φόρεσε το σακάκι του,κρέμασε το δερμάτινο μαύρο χαρτοφύλακα στο δεξί του ώμο κι άρχισε να ψάχνει σα τρελός για τα κλειδιά.Δε θυμάται που τα πέταξε τη προηγούμενη νύχτα.Σήκωσε ένα ένα τα μαξιλάρια στο καναπέ.Έπειτα έριξε μια γρήγορη ματιά στο τραπεζάκι του καθιστικού,στη ραφιέρα με τα κόμικς,στη γυάλα με το ιγκουάνα,στο γραφείο...Στο γραφείο!Εκεί τα είχε αφήσει.Δίπλα από τον ανοιγμένο ηλεκτρονικό υπολογιστή.
 Το μάτι του σταμάτησε στην αναμμένη οθόνη.Η σελίδα με τα mail ήταν ακόμη ανοικτή.Κοίταξε το περιεχόμενο του τελευταίου μηνύματος που είχε συντάξει.Το μυαλό του άρχισε να εκτροχιάζεται ξανά,σπάζοντας τα δεσμά της έγνοιας,αψηφώντας το περιορισμένο χρόνο,τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις της καθημερινότητας.«Πονούσε για το χαμό της»,διάβασε...«Πονούσε για το χαμό της» ψιθύρισε.Το αναγνωρίζει.Είναι δικό του μήνυμα.Αυτός το έχει συντάξει ,ναι.Και το κενό στη θέση του «παραλήπτη» ήταν συμπληρωμένο με το όνομά της.Μα γιατί δε το 'στειλε ποτέ;
 Τη φαντάστηκε να το διαβάζει και να χαμογελά κι αμέσως να στέλνει απάντηση,πως όλα ήταν μια πλάκα,μια πλάκα που κράτησε λίγο παραπάνω όμως.Πως πάντα τον είχε στο μυαλό της σα και τότε.Σαν έναν αγαπημένο φίλο.Σα το άλλο της «μισό» η σα το άλλο της «ολόκληρο».«Μισοί άνθρωποι δεν υπάρχουν»,του χε πει τότε,«μόνο μισές προσδοκίες,μισά παραμύθια και μισές ελπίδες».Χαμογέλασε κι αυτός.
 Τη φαντάστηκε βλέποντας τη διεύθυνση του αποστολέα να μη το διαβάζει καν.Την είδε σχεδόν εκεί μπροστά του να πατάει εκνευρισμένη το delete στο μαύρο της πληκτρολόγιο.Ένιωσε πάλι εκείνο το σφίξιμο στο στήθος.Καλύτερα να μη μάθει η και όχι.Το πόδι του έπαιζε νευρικά χτυπώντας σε ασύμμετρο ρυθμό το χαλί στο πάτωμα.Έπρεπε να πάρει μια απόφαση κι έπρεπε τώρα.Έκλεισε τα μάτια κρατώντας στη μνήμη του τα δυο εικονίδια του mail.«Αποστολή» και «κάδος ανακύκλωσης» 
 «Αποστολή!» είπε κι έδωσε την εντολή πατώντας το πιο ηρωικό «enter» ever...
 «Enter»,είπε «δε γαμιέται!;»...



2.02.2012

Summer Twins - S/T (2012)

η Χαβάη στα 1960

 Το καλοκαίρι όπως θα θελε να το ζει δεν έχει πια ερημικές παραλίες.Έχει γυναίκες με μπικίνι,φίλους που κουβαλάνε δυνατά κοκτέιλς στο αριστερό και μονόφυλλα τσιγαριλίκια στο δεξί τους χέρι.
 Εκείνος χώνει τη πατούσα στην άμμο και ανασηκώνεται απ τη ξαπλώστρα του με κατεύθυνση τον Ωκεανό.Το κορμί του είναι μαύρο σα τη νύχτα γεγονός που κάνει τα μάτια του ακόμη πιο λαμπερά μες στο καταμεσήμερο.Σε λίγο θα βγει απ τη θάλασσα για να πιει από ένα ακόμα και να επιδοθεί σε τρελό "socializing" με τη ξανθιά που κρατάει ένα pina colada κι απολαμβάνει τη σκιά της καλαμωτής στο beach bar.
 Θα τη πλησιάσει και θα της ανάψει το τσιγάρο.Θα της μιλήσει για τα βράδια στη δυτική ακτή και θα της αφηγηθεί μερικές αστείες ιστορίες που θα τη κάνουν να φανερώσει την υπέροχη οδοντοστοιχία της αρκετές φορές.
 Εκείνη θα χαλαρώσει λίγο το φιόγκο που κρατάει το bikini στο λαιμό της αφήνοντας λίγο πιο ελεύθερο ακόμη το στήθος της.Και καθώς θα σουρουπώνει θα πειστεί να περάσει το βράδυ στη παραλία μαζί του.Όλο το βράδυ.Pina Colada,τσιγαράκια και Summer Twins ρε γαμώτο.










Tennis - Young And Old (2012)


 Αναγνώστη μου,αν σε είχα εδώ μπροστά μου και πίναμε καφεδάκι δε ξέρω από που θα ξεκίναγα.Η αλήθεια είναι ότι μάλλον θα κάναμε μια πέρα για πέρα τυπική κουβέντα.Γιατί είναι η φάση έτσι.Λίγο η νέα δουλειά,λίγο το κρύο,λίγο το χθεσινό ξενύχτι...Έχει πέσει παγωμάρα στο μυαλό γενικότερα.
 Γαμώτο και πάνω που άρχιζα να ελπίζω ότι λειτουργεί ένα αρκετά μεγάλο μέρος του.Όχι διάνοια φάση.Αλίμονο.Απλά μέσα στη τόση σαπίλα που παίζει στον εγκέφαλό μου,νόμιζα πως βρήκα επιτέλους κάποια υγιή κύτταρα τελευταία.Τι να πεις;Ας πάω στα του δίσκου.

 Η μανία των Tennis να κυκλοφορούν καλοκαιρινό δισκάκι μες το καταχείμωνο συνεχίζεται.Και εξηγείται κάπως.Γράφουν το καλοκαίρι και δημοσιεύουν το χειμώνα.Σ αρέσει δε σ αρέσει...μ αρέσει ρε.Γιατί όμως δε μπορώ να πλάσω μια ιστοριούλα,να τους κάνω ένα review της προκοπής γαμώτο;
 Δε θέλω να πιστεύω πως οι Tennis δε με εμπνέουν με το Young and Old.Κάθε άλλο μωρέ.Μπορεί να μην έχει τη «δύναμη» και τα hits που είχε το περσινό Cape Dory αλλά μ αρέσει το ίδιο.Εντάξει μπορεί να τους κρίνω και με επιείκεια αλλά νομίζω ότι τόσο έχουν να προσφέρουν.Χαρούμενα τραγουδάκια που χαράζουν δίχως να το πάρεις γραμμή εκείνο το χαμόγελο της απάθειας κι αν θες και του έρωτα.Της καλής απάθειας και της γαμάτης πλευράς του έρωτα.
 Αααααα...μα ποιος με ρώταγε τις προάλλες ρε με τι μουσική καυλώνω;Με Tennis ρε συ....





Mint Julep - Save Your Season - 2011


 Τελικά παρόλο το «κάψιμο» έχασα πάρα πολύ μουσική το 2011.Το δισκάκι των Mint Julep είναι απ αυτά που καρφώνονται στη καρδιά σου ρε!Στο μέρος της αγάπης.Αγάπη για όλα.Τι κρίμα που για την ιστορία δε το πρόλαβα να το βάλω σε top 10 φάση στη περσινή λίστα...
 Popιά που κουβαλάει κιλά καρδιά.