Δε μπορώ να συγκρίνω τη μπάντα με άλλη της φάσης.Μισοκουρδισμένα μπάσα,τρελαμένες γυναικείες τσιρίδες,κάτι σαν σχεδόν υστερικά ουρλιαχτά...DIY ήχος.Απ τις μπάντες που στα 18 μου θα σκότωνα για να ακούσω live και μετά θα την έπεφτα στη γκόμενα (συνήθως με το μπάσο).
Θα γύριζα στο σπίτι ενός φίλου έχοντας μια ακόμη χυλόπιτα στο παλμαρέ μου (ναι ρε καραγκιόζη και η χυλόπιτα νίκη είναι) και θα κοίταγα το ταβάνι μέχρι να ξημερώσει και να νυχτώσει απαγγέλοντας ποίηση η διαβάζοντας κάτι από Μπουκόφσκι έτσι γιατί ήμουν τυπάς.
Άντε να δω πότε θα πάψω να κάνω εγωκεντρικά ποστς.
Εν κατακλείδι,πάνε είκοσι χρόνια περίπου απ την ημέρα που κυκλοφόρησε το Calculated.Κάπου είκοσι χρόνια μου πήρε και μένα να το ακούσω.Ποτέ δεν είναι αργά.Απλά ρε μουνιά,σε λίγες ώρες κλείνω τα 29 και θα θελα πολύ κάποιος να με πάρει απ το χεράκι και να με πετάξει σ ένα τέτοιο live,να μου κάνει δώρο το δισκάκι ίσως...OK!
Η φυσική προέκταση των Heavens to Betsy ονομάζεται Sleater Kinney,η δισκογραφία των οποίων μμμόλις κατέβηκε και παρέα με ένα ποτήρι κρασί ετοιμάζεται να με εισαγάγει στο εικοστό ένατο έτος του καραμίζερου βίου μου.
Cheeerzz
5 σχόλια:
Χρόνια καλά ρε σκουπίδι!
πολύχρωμος ρε αληταρά, και καλές ακροάσεις sleater kinney. ωραία θα σου μπαίνει το εικοστό ένατο ;-)
Καλωσήρθα.Κάτι μου λέει ότι θα μάθω πολλά από σένα!Carry on και χρόνια πολλά
@Raggedy and Spiral.Φχαριστώ πολύ ρε!Σπάιραλ νομίζω έχουμε ίδια μέρα γενέθλια ε;
@Ανώνυμος : Καλωσήρθες!Μάλλον εγώ έχω να μάθω από αναγνώστες με το δικό σου πνέυμα.Φχαριστώ για τις ευχές.
έτσι φαίνεται μαν :-)
Δημοσίευση σχολίου