9.27.2011

Tropics - Parodia Flare

II
-Μωράκια μου δεν αφήνετε τις κουβέντες να κάνουμε καμιά δουλειά;είπε χαϊδεύοντας το στήθος τους.
 H Sylvia ήταν μια αδύνατη και κατά πολύ μικρότερή τους γκόμενα.Είχε ένα κρίκο στη μύτη και στον όμορφο αφαλό της.Μελαχρινή με ίσια κοντά μαλλιά τα οποία μόλις που έφταναν κι ακουμπούσαν στους κάτασπρους φιλντισένιους ώμους της.Είχε μικρό στήθος αλλά τέλειες καμπύλες ειδικά στους γοφούς.
 -Άσε μας ρε Sylvia...το μόνο πράγμα που σκέφτεσαι είναι το γαμήσι,είπε ο Howard εμφανώς εκνευρισμένος και με μία απότομη κίνηση τη τράβηξε από τον αγκώνα και την έσπρωξε πιο πέρα.Ο James γύρισε τον κοίταξε,πίνοντας τη τελευταία ρουφηξιά του τσιγάρου του.
-Αν της ξαναμιλήσεις άσχημα,είσαι νεκρός.
-Μας διακόπτει!Δεν ακούς τι σου λέω;Έχουμε πρόβλημα!Οι μπάτσοι βρίσκονται στα ίχνη μας.
-Ποια ίχνη μας μωρέ;
-Δε παρακολουθείς τηλεόραση.Βρίσκονται στα ίχνη σπείρας λέει,που κάνει ληστείες στη γύρω περιοχή.Όποτε λένε οι ειδήσεις "βρίσκονται στα ίχνη",δένουν κόσμο...στάνταρντ...
-Χαλάρωσε.Έχεις κάνει καλή δουλειά.Στο πολυκατάστημα που δουλεύεις δεν έχει πάρει γραμμή κανένας ότι ο ταμίας τους και η αποθηκάριος τους,και έδειξε τη Sylvia που καθόταν στον απέναντι καναπέ κι απλά παρακολουθούσε,τους ληστεύουν.Έλα μωρό,είπε γυρίζοντας προς το μέρος της,πιες,και της έδωσε ένα τσιγαριλίκι που μόλις άναψε,αποτελούμενο από 1/4 καπνό και 3/4 γνήσιο ατόφιο μαροκάνι.

Bombay Bicycle Club - A Different Kind Of Fix

Ι
 Ο James,ένας τύπος γύρω στο 1.90,λιγνός,με μια μύτη που θύμιζε πιο πολύ γεράκι,μπήκε στο mini market μαινόμενος με το όπλο του προτεταμένο και με φωνή πιο δυνατή από φανατικό οπαδό της M.United εν ώρα παιχνιδιού είπε στο ταμία:"Τα λεφτά γρήγορα μαλάκα.Βάλτα εδώ στη τσάντα.Όλα!Με κατάλαβες;ΌΛΑ!".
 Ο σαστισμένος τύπος στο ταμείο γέμισε στα γρήγορα τη τσάντα με τις εισπράξεις της ημέρας και τη πέταξε στον αέρα στα χέρια του Τζακ.
 "Τώρα όλοι κάτω"!Πυροβόλησε μία στον αέρα και μετά άρχισε να τρέχει προς την έξοδο.Εκεί τον περίμενε μια γκόμενα,που κανείς δεν πρόλαβε να δει τα χαρακτηριστικά της,πάνω σε μία κόκκινη ducatti.Ο James καβάλησε τη σέλα του συνοδηγού και σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα χάθηκαν στο σκοτάδι του αυτοκινητόδρομου.
-----------------------------------------------
Μετά τρεις μέρες
===============================================
-Μαλάκα ήσουν πολύ τρομακτικός προχτές.Μέχρι και γω χέστηκα πάνω μου.
-Μια ζωή φλώρος!
-Κοίτα,οι μπάτσοι έχουν αρχίσει και ψιλιάζονται.Εφτά ώρες ανάκριση με περάσανε.Είναι η τρίτη φορά που με ληστεύουν σ αυτό το κατάστημα.
-Η τρίτη;
-Ναι.Συν δύο που ληστέψαμε τη Sylvia;Αργά η γρήγορα θα μας καταλάβουν.
-Μμμμ...έχεις δίκιο.Και τι σκέφτεσαι;
 Εκείνη την ώρα διακόπτει τη κουβέντα η Sylvia(...)




9.26.2011

Tape - Revelationes


 Πως λέγεται αυτό που νομίζεις ότι σε κυνηγάνε για να σε σκοτώσουν;Που δε ξέρεις το πόσοι,το ποιοι,το γιατί.Δε ξέρεις ούτε καν το τρόπο που θα σε σκοτώσουν.Έχεις στα σίγουρα εκείνο το ηλίθιο συναίσθημα ότι θα σε πιάσουν...σίγουρα,δε τη γλυτώνεις.Αλλά συνεχίζεις να τρέχεις. Ανεβαίνεις ορόφους σ ένα πολυόροφο δόμημα,λαχανιασμένος και φοβισμένος.Έχεις μπει για τα καλά στο ρόλο του θύματος.
 Φτάνεις στη ταράτσα.Τι διαλέγεις;Αν πηδήξεις θα πεθάνεις.Αν όχι,θα πεθάνεις επίσης.Αυτοκτονία και στις δύο περιπτώσεις.Αλλά αν κάτσεις θα φανείς γενναίος,αν πηδήξεις κότα.Αν κάτσεις μπορεί να πονέσεις,αν πηδήξεις όχι...
 Είναι δίλημμα ρε...μεγάλο.Εγώ πάντως μια φορά που βρέθηκα σε τέτοια θέση...ξύπνησα.
 Μαλακία;



Battles - Gloss Drop


 Σίγουρα δε θα είναι από τους δίσκους της χρονιάς.Δε προσφέρεται για indie ιστορίες.Αυτές βγαίνουν μέσα από τα σπλάχνα ενός δαίμονα ενώ το δισκάκι των Battles δεν είναι καθόλου κολασμένο.Ωστόσο κάτι με κρατάει και του δίνω μία ακόμη ευκαιρία.Δε ξέρω γιατί αλλά νιώθω δε θα είναι και η τελευταία του.

Bjork - Biophilia


 Νόμιζα πως όλα τέλειωσαν μαζί της.Πως το 2011 η Bjork δε θα μπορούσε να με "αγγίξει".Η μουσική της θα αποτελούσε μακρινή ανάμνηση.Η μορφή της θα σταμάταγε να έρχεται στα όνειρά μου πια.
 Ψέμματα!Η γυναίκα που με έκανε να πιστεύω στην ύπαρξη ξωτικών στις μέρες μας,είναι ακόμη εδώ.Boheme και (ας γελάσω) εκκεντρική,μου στέλνει απανωτά ηχητικά κύματα,θυμίζοντάς μου πως ο καλλιτέχνης,ο γνήσιος,ο pure...δε πεθαίνει ρε.Δε μπορεί να πολεμήσει τη δύναμη που κυλάει στο αίμα του με άλλο τρόπο,παρά μόνο μέσα από αριστουργηματικά έργα.Κι αυτό του δίνει ζωή.Η διαδικασία της ανακύκλωσης των ήδη υπαρχόντων συναισθημάτων και της προσθήκης καινούργιων συστατικών στον ηλίθιο κύκλο της ζωής.
 Τέλος,της έχω από καιρό συγχωρέσει το ότι τραγούδησε στη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας.Το Biophilia είναι ένας λόγος παραπάνω να το κάνεις και συ...



9.25.2011

Wooden Shjips - Phonograph 7"


 Ο δράστης επιστρέφει πάντα στο τόπο του εγκλήματος.Οι Wooden Shjips ξαναχτυπούν μ ένα 7".Το ομότιτλο κομμάτι διαδέχεται μία διασκευή από Peaking Lights.

FM Belfast - Don't want to sleep


 Χτες το βράδυ μπλέχτηκε η γίδα με το γάιδαρο.Ομολογώ ότι βγήκα με μια προδιάθεση να τα κάνω πουτάνα αλλά δε περίμενα τόσα πολλά.Δε ξέρω τι απ όλα μ έστειλε στο διάολο.Ποια απ όλες τις μπύρες,ποιο απ όλα τα ποτά,ποια απ όλα τα σφηνάκια,τσιγάρα...της πουτάνας.
 Η τελευταία μου σκέψη πριν πέσω για ύπνο ήταν η ίδια με κάθε βράδυ εδώ και κάποια χρόνια.Ναι εντάξει είχε πρωταγωνιστικό ρόλο το πρόσωπό της.
 Αλλά ήταν όλα τόσο πειστικά που δε γουστάρω να κοιμηθώ άλλο.Κομμάτια ξεκομμάτια ρε...FM Belfast από τις 11 μιση το πρωί.
 Hangover:Μύθος η Πραγματικότητα;

9.23.2011

Twin Sister - In Heaven


Εδώ και κάτι μέρες 
ο κόσμος όλος έχει κλειστεί μέσα σ ένα μουσικό κουτί.



Ο κόσμος όλος έχει τη ταχύτητα
που του δίνω με το μικρό 
χειροκίνητο μανιβελάκι του


Τη πιο χαρούμενη μελωδία
μπορώ να τη πνίξω στα δάκρια
τη πιο μελαγχολική
να τη διακωμωδήσω


Αν ο κόσμος μου έμενε
για πάντα κλεισμένος 
σ αυτό το μουσικό κουτί
θα μπορούσα να φτιάξω τα πάντα
να γυρίζουν γύρω μου


να προσαρμόζονται στα δικά μου συναισθήματα


όπως ακριβώς κι αυτή τη στιγμή
οι νότες που σκάνε αργά μία μία


Μαλάκα 
έχω τη ψευδαίσθηση 
ότι ο Cobain 
δε θα αυτοκτονούσε ποτέ
αν διάβαζε αυτή τη σκέψη


Θα γύρναγε ακόμη ανάμεσά μας
μισότρελος
χαμογελαστός


Αυτοκαταστροφικός όσο θα του επέτρεπε
το αργό
μακρόσυρτο τέμπο
της σφαίρας
που διασχίζει την απόσταση 
από τη κάννη
ως το κρόταφο

Fausgd - Still hoping


 Προχτές έκατσε κάτι κουλό.Μέσα από ένα
διαγωνισμό ονομάτισα ένα track από το καινούργιο δισκάκι των 2L8.Τιμή μου δε το συζητάμε.Ειδικά γιατί οι 2L8 είναι ελληνική μπάντα.
 Γενικά λοιπόν μ αρέσει να ψάχνω για μουσική κοντά μου.Όσο πιο κοντά είναι ,τόσο πιο μεγάλη αξία έχει για μένα.Αν μ αρέσει ένα track,το ότι το έγραψε φίλος μου είναι λόγος παραπάνω να γουστάρω τα μέγιστα.
 Ο λόγος γίνεται για το Χρηστάρα (Fausgd) και το καινούργιο του έργο,το "still hoping".
Κάποτε ήμουνα τρελός ποστροκάς.








Tom Vek - Leisure Seizure

 Αυτή η κωλοκατάσταση μ έχει κουράσει.Οι πάντες περιμένουμε στημένοι σα χάνοι μπροστά στο κουτί να ακούσουμε τα νέα μέτρα ή αλλιώς τα μέτρα της εβδομάδας.
Μετά θα βρίσουμε για λίγο,θα πάρουμε τα κομπιουτεράκια μας,θα κάνουμε τους υπολογισμούς μας και θα αποφασίσουμε να κόψουμε απ τη ψυχαγωγία μας.
 Κάποιοι από μας θα τα δώσουμε όλα από την επόμενη μέρα στη δουλειά για να μη μπούμε στο μάτι του αφεντικού αυτές τις δύσκολες μέρες.Θα ευχαριστήσουμε το θεό για τα 700 παρά ευρώ που θα πάρουμε από το τουλάχιστο δεκάωρο γαμήσι τέλος του μήνα.Θα συνηθίσουμε να τρώμε ψίχουλα αλλά δημόσια να μη γκρινιάζουμε και τόσο.Να λέμε δόξα τω Θεώ,γαμώ τη Παναγία του...
 Κι όλα αυτά γιατί;Γιατί χρωστάμε (ναι ναι) και δεν υπάρχει λύση (οκέι).Γιατί εντάξει μωρέ,όσο να ναι όλοι μας έχουμε κάνει τη κουτσουκέλα μας.Επωφεληθήκαμε από μια θεσούλα στο δημόσιο,από μία εξυπηρετησούλα...όλοι μας από κάτι.Όλοι!Και όσο να ναι πάσχουμε πια απ αυτό το ενοχικό σύνδρομο.Του μικρού παιδιού που άδειασε το βάζο με το γλυκό και τώρα κάθεται ακούνητο και το κατσαδιάζει η μαμά του.
 Αυτοί είμαστε!Αυτοί θέλετε να είμαστε!;Ανθρωπάκια του κερατά;Βρεγμένες γατούλες;
 Μας πέταξαν κάποτε ένα καρβέλι ψωμί και πρέπει να το πληρώσουμε με τόκο εμείς και τα παιδιά μας;
 Όσο για τους πατεράδες μας (τη γαμημένη περήφανη γενιά του Πολυτεχνείου) περιφρονήστε τους.Φώναζαν "ψωμί ΠΑΙΔΕΙΑ ελευθερία" και σε λίγα χρόνια κατάφεραν να λέμε το ψωμί ψωμάκι,να μην έχουμε βιβλία στα σχολεία...καλά θες να μιλήσουμε για ελευθερία;Έλα τώρα...
 Η πιο κομπλεξική και ηλίθια γενιά.Γενιά που δε σεβάστηκε και δε σέβεται ούτε τη προηγούμενη (συνταξιουχοπαππουδογιαγιάδες) ούτε την επόμενη.
 Αν έχω να προτείνω κάτι;Όχι δεν έχω τίποτα.Παρακαλώ συνεχίστε να κάθεστε με αγωνία μπροστά από το κουτί κι απόψε για να ακούσετε τα γεγονότα των 8.Έτσι θα αλλάξουν όλα.Δε χρειάζεται να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τίποτα...

Danniel Radall - To Make You Mine (ft Steffaloo)


 Το κύριο δε τον ήξερα.Σας έχω συστήσει όμως τους Steffaloo.Ρίξτε μια ματιά και σ αυτό το singlάκι.80ίλα που προκαλεί ευχάριστο συναίσθημα.



9.22.2011

Windowspeak - S/T


 Οι ομορφιές του Φθινοπώρου κάνουν μαζική επίθεση.Κατά ένα
περίεργο τρόπο γουστάρω πολύ την απότομη πτώση της θερμοκρασίας και τη προχθεσινή καταιγίδα έστω κι αν τα κανε πουτάνα στα μέρη μου.
 Σεπτέμβρης λοιπόν.Ο μήνας των αποφάσεων!Κάθε χρόνο τα ίδια.Βάζεις στόχους.Θα κάνω αυτό αυτό κι αυτό.Κι αν καταφέρεις να κάνεις πράξη το 1/10 απ όλα αυτά είσαι ευτυχισμένος.
 Μια καλή εξήγηση γι αυτό ίσως είναι ότι το Σεπτέμβρη κλασσικά, υπερεκτιμάς τις δυνάμεις σου.Όλοι μας ρε.Ανθρώπινη αδυναμία.Πως το λένε;Έρχεσαι με τη φόρα του καλοκαιριού.Την ανανεωμένη ελπίδα για κάτι καινούργιο, διαφορετικό.
 Έτσι λοιπόν αδέρφια,για φέτος μαζέψτε τα μυαλά σας.Συγκεντρωθείτε γύρω από τον ένα και μοναδικό τρίπτυχο που θα πρεπε να χει ο καθένας μας σα κύριο στόχο για τον επερχόμενο δύσκολο χειμώνα:Υγεία Καύλα κι Επανάσταση!

Julia Holter - Tragedy


Αλησμόνητη θα είναι 
η μέρα
που θα εμφανιστεί
ο Θεός ενώπιόν μου


με ματωμένα χείλη
ρακένδυτος
Ένοχος για τη τόση 
αγάπη που ποτέ δεν έστειλε.


ΥΓ:Γιατί ήμουν τόσο σίγουρος ότι θα μ αρέσει αυτό το δισκάκι;Special thanks εδώ.

9.21.2011

The Jezabels - Prisoner


 Η ζωή,μου είναι πέρα για πέρα ακαταλαβίστικη. Και εν πάση περιπτώσει σπάνια συμβαδίζει με τα θέλω μου.Εδώ που τα λέμε τα κάνω και γω πουτάνα.
 Νιώθω ασήμαντος κι αδύναμος,ένας μαλάκας και μισός εξαιτίας της καθημερινής μου απόρριψης και ξαφνικά αρχίζω να γίνομαι κάποιος και ξενερώνω.Που μου δίνουν συγχαρητήρια άσχετοι στη δουλειά για αυτά που γράφω,για το τρόπο που εκθέτω τα παράπονά μου,τις σκέψεις μου,για τη μουσική μου...
 Κουράζομαι απ αυτή τη μικρή και ασήμαντη ευτυχία της αναγνώρισης...της επιτυχίας αν θες.Κουράζομαι στη σκέψη ότι μπορεί μια μέρα να με ξέρουνε και οι πέτρες.Δε ξέρω αν θα γούσταρα.Και γαμώτο είναι ακόμη πολύ νωρίς για αποφάσεις.Δε ξέρω τι θα θελα να διαλέξω.Ανάμεσα στα δύο.
 Χωρίς πλάκα τώρα.Τι να είναι προτιμότερο αλήθεια;Η ασημαντότητα ή η αναγνώριση;
ΥΓ:Απλή διατύπωση σκέψεων είναι.Δε ψωνίστηκα,όχι ακόμα! :)
ΥΓ2:Τσέκαρε τους Jezabels.Αγαπάω πολύ το Australia,πως να μου ξεφύγουν;

9.20.2011

The Drums - Portamento


Θα σταματήσω τη τελευταία
μέρα
τη μοναχική μου οδοιπορία
από το πρώτο μέχρι τον
έβδομο γαλαξιακό σταθμό

Με μόνο μου βάρος
έναν ήλιο στο σαμάρι μου
Πιο φωτεινό απ τα μάτια
πιο θερμό απ την αγκαλιά
της Άνοιξης


Θα βαδίζω με ακρίβεια
αμαξοστοιχίας του Ο.Σ.Ε
-πάντα ανήμπορος να
υπολογίσω το χρόνο-
ίσως για επτά μερόνυχτα


Θα κατακερματίσω τις
προσωπικές μου ανησυχίες
-Λίγο σήμερα λίγο αύριο-
Εραστής της κακιάς ώρας
-καμιά φορά σπάνια μα συνήθως πάντα-


Θα κυνηγήσω τον χαμένο
απ το κοπάδι λύκο
κάτω απ τη πιο φωτεινή
πανσέληνο


Θα γεννήσω ψαράκια στη
λίμνη με τις μέδουσες
τροφή για σαρκοβόρα πιράνχας


Θα συναντήσω ιπτάμενα 
ελάφια και υδρόβια τρωκτικά
που δραπέτευσαν απ τη
Κιβωτό του Νώε και έτσι επέζησαν


Γιατί όλα τ άλλα είναι 
νεκρή φύση
πιο νεκρή απ τα 
σάπια κύτταρα της ψυχής μου


Την έβδομη μέρα θα 
καταλήξω στον έβδομο γαλαξία
Ασεβής και καταβεβλημένος
μα χαρούμενος 
Για μια φορά έφτασα στην ώρα μου


Θα ναι μαζεμένος κόσμος πολύς
δεξιά μου κι αριστερά
κόσμος παντού τριγύρω


Φαντάζομαι να αναρωτιέμαι
γιατί οι αριστεροί με 
γιουχάρουν;
γιατί οι υπόλοιποι με επευφημούν;


Η ελιά της Μονρό 
θα φωτογραφηθεί μαζί μου


Ένας αρουραίος
με μούρη σπουργιτιού 
θα με κεράσει μπύρα
ο δεύτερος καπνό
κι ο τρίτος θα μου δωρίσει μινιατούρα
που μοιάζει με την 
Άλισον Μοσάρτ ,πήλινη


Θ ανεβώ με θάρρος και πυγμή 
τη πυραμίδα


Μετρώντας τα περίπου τρακόσια σκαλιά της
στα μονά θα θυμάμαι
χαμόγελα
στα ζυγά
δάκρυα


Δε θα κρατήσει πολύ


Είμαι στη κορυφή


Γεμάτος άδεια συναισθήματα
και τρελή ευγνωμοσύνη
θα αποθέσω στον ιερό βωμό
τον ήλιο που κουβάλαγα 
όλες αυτές τις μέρες


Χωρίς ίχνος συγκίνησης
χωρίς σημάδι μετάνοιας


Το ταξίδι κι η παράσταση έλαβαν ΤΕΛΟΣ.


ΥΓ:Ανάπηρη φάση το ξέρω.Τέτοια δισκάκια κάποιες φορές με μελαγχολούν.Για ένα πιο σπουδαίο review τσέκαρε αυτό.


9.19.2011

Jacuzzi Boys - Glazin'

Εσείς;Χορεύετε;
 Ο χορός είναι ωραίο πράγμα.Από τις πρωτόγονες κοινωνίες μέχρι σήμερα,οι άνθρωποι ένιωσαν την ανάγκη να εκφραστούν λικνίζοντας ή και αν θέλεις χτυπώντας ρυθμικά το κορμί τους.
 Το 2011 λοιπόν μπορείς λοιπόν να ασχοληθείς με τη σάλσα,το ταγκό,το βαλς η το ζεϊμπέκικο,το καλαματιανό,το τσάμικο...
 Είναι ανάγκη να έχεις κάποια παιδεία για να χορέψεις;Εξαρτάται...Αν είσαι σε φάση "κατάπια παλούκι" η ακόμη χειρότερα αν κάποιος από σας πάσχει από τον ιό του χιμπατζή (το καταλαβαίνεις από το τρόπο που σε κοιτάνε οι γύρω σου),μάλλον έχεις θέμα.Στη πρώτη περίπτωση κρατάς πάντα ένα Cardhu με δύο πάγους και κουνάς το κεφάλι και μόνο αυτό μπρος πίσω.Ε παίζει και να χαζεύεις τα μουνάκια στην απέναντι γωνία αλλά νομίζω δεν έχεις τύχη.Πολύ αντικαυλέ στήσιμο ρε.
 Κι ερχόμαστε και στη δεύτερη περίπτωση.Πηδάς ταυτόχρονα με τα δύο πόδια και κουνάς το κεφάλι πάνω κάτω.Τα χέρια είναι στη στάση που έβγαινε ο μακαρίτης ο Αντρέας στο μπαλκόνι και χαιρέταγε το λαό του.Περιμένεις αναγνώριση.Κάτι τύποι σε κοιτάνε.Γουστάρεις...εκείνοι πάλι προσπαθούν να καταλάβουν αν είσαι χιμπατζής ή κατσίκι.Γαμώ...
 Λοιπόν γλύκιες ακούστε.Από δω και πέρα σε clubs και λοιπά χορευτάδικα θα χορεύετε όμορφα.Είναι αντιαισθητικό ρε,πως να το κάνουμε;Τόσες σχολές χορού υπάρχουν.Δώστε κανα φράγκο να γίνει δουλειά.Παρτάκηδες.Οι αγοράστε από το telemarketing κάνα dvd αυτομάθησης.Κατεβάστε από το ίντερνετ.Μάθατε και το download τώρα ξέρω γω.Βλαχάρες!Τζαμπατζήδες...
ΥΣ:Πλάκα κάνω εννοείται.Χορέψτε ρε γιατί χανόμαστε.Χορέψτε μ ένα ξένο,μ ένα φίλο,μόνοι σας...Ξεκινήστε μ αυτό εδώ το δισκάκι (για το ξεψάρωμα).



I Break Horses - Hearts


 Οι "I break horses" μου έκαναν συντροφιά όσο διάβαζα το τελευταίο μυθιστόρημα του Nick Cave "Ο θάνατος του Μπάνι Μανρό".Πίστεψέ με ήταν το μόνο ευχάριστο της όλης φάσης.Τρελή αγαπησιάρικη σουηδική ποπ που με έκανε να παίρνω στο χαβαλέ όσο χαμένο χρόνο διέθεσα γι αυτό το βιβλίο - "πατάτα".
 Απόπειρα κόπιας Μπουκόφσκι και αδιέξοδες μαλακίες από ένα καλλιτέχνη που μας έχει συνηθίσει σε μεγάλα πράγματα.
 Έκαστος στο είδος του.O Nick Cave respect στη γκοθιά και οι I Break Horses στο...χαβά τους.
I Break Horses- Hearts by Bella Union

Vows - Winter's Grave

 Μελαγχολία.Αυτό είναι το συναίσθημα που μ αρέσει.Αν μπορούσα να ελέγξω τη ψυχική μου κατάσταση θα επέλεγα να αρρωστήσω απ αυτή τη συννεφιά.Λίγο έτσι λίγο αλλιώς εδώ που τα λέμε όλα γύρω από κει γυρίζουν.Οι ζωώδεις εκρήξεις αδρεναλίνης και τεστοστερόνης και οι μίζερες χίμαιρες της καθημερινού μου αναθέματος.Ούτε χαρά ούτε λύπη,ούτε κρύο ούτε ζέστη,ούτε λιακάδα ούτε καταιγίδα...συννεφιά!
 Προφανώς τα παραπάνω λόγια δε δίνουν κύρος στο δισκάκι.Αν επιλέξεις να το ακούσεις όμως θα δεις ότι δε χρειάζεται τις συστάσεις κανενός.Είναι σε πολύ καλό δρόμο η φάση του.Καλή ακρόαση... 
ΥΓ:Δυστυχώς δε μου είναι δυνατόν να θυμηθώ από που τους τσέκαρα πρώτη φορά (για να πω ένα ευχαριστώ).Νομίζω το πρότεινε ο Spike (suicidedots)πριν κάνα δυο μήνες.



St Vincent - Strange Mercy


 Υπάρχουν πολλά πράγματα που σε κάνουν να θες μια γυναίκα.Τα άσπρα μπουτάκια

Mark McGuire - Get Lost


 Νομίζω πως κατά διαστήματα έχω απογοητεύσει

9.13.2011

The Men - Leave Home


My punk is Alive My punk is Dead
Το δισκάκι αντιπροσωπεύει πολύ την εφηβεία μου.Λοιπόν τα χρόνια της αθωότητας,την εποχή που πιστεύεις πραγματικά πως την επόμενη κι όλας μέρα θα αλλάξεις το κόσμο,που η πιο xtreme καθημερινή σου έξη είναι φραπέ γλυκό με γάλα,είχα ένα κολλητό φίλο.

9.07.2011

The Kooks - Junk Of The Heart (2011)


Γιατί δε πρέπει να ξεχνάμε
 Μερικά πράγματα γίνονται κλισέ η ρομαντικά επειδή έτσι υπαγορεύει η κοινή μέση σκέψη.Γι αυτό γαμηθήκαμε (εντελώς) σα κοινωνία.Συγνώμη για τον όρο "κοινωνία".Και μένα δε μ άρεσε ποτέ τελικά,αλλά δε βρίσκω άλλη λέξη να περιγράψω τη φάση.
 Μας μαθαίνουν μεγαλώνοντας να κοιτάμε