πολύ κόσμο.Φίλοι και γυναίκες,άνθρωποι που πόνταραν πάνω μου τη ζωή τους,τα βρήκαν πολύ σκούρα.Όχι πως είμαι κακός άνθρωπος,δε ξέρω κι όλας ρε γαμώτο,απλά έχω την αίσθηση ότι όλοι τους με πλάσανε καινούργιο κι απ την αρχή.Με νερό και με λάσπη...Πόνταραν σ αυτό που θα ήθελαν να είμαι και όχι σ αυτό που πραγματικά είμαι.
Γενικά πάντως αν ποτέ στη ζωή σας συναντήσετε έναν ξερακιανό κι άχαρο μελαχρινό τύπο που τα σκατώνει καθημερινά σύμφωνα με κείνο το απογοητευμένο μελαγχολικό βλέμμα (του καφενείου),μη ποντάρετε πάνω του δεκάρα...Θα τα σκατώσει για μια ακόμη φορά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου