το πρώτο ήλιο.Βούρτσισε με δυσκολία τα δόντια του και κατούρησε γύρω γύρω τη λεκάνη.Προσπάθησε να πιαστεί από κάτι που θα του δημιουργήσει την επιθυμία να κοιμηθεί και να ξυπνήσει την επόμενη μέρα.Ήξερε καλά πως όλα είναι εγκεφαλικά -έτσι δε λένε;- και άρα πρέπει να διαχειριστεί αυτό το κενό.Πρέπει να εξολοθρεύσει την αλήθεια με ψευδαισθήσεις,να νικήσει το καλό με το κακό να ...
Ξέρασε μία,δύο...δε ξέρω πόσες τη κατουρημένη λεκάνη κι ορκίστηκε για μία ακόμη φορά να μη ξαναπιεί.Όπως είχε κάποτε ορκιστεί να μη δώσει τόπο σ αυτή την Απουσία.
Απουσία ρε,είναι μια λέξη και πολλά παραπάνω...είναι απώλεια και δάκρυ και πολλά παραπάνω.
Γαμημένο Κυριακάτικο μεσημέρι!
2 σχόλια:
τουλάχιστον βούρτσισε τα δόντια του! ;)
τουλάχιστον...
Δημοσίευση σχολίου