Κάτι μ' έπιασε Κυριακάτικα κι από νωρίς το πρωί έψαχνα το παρελθόν αυτού εδώ του μπλογκ.Θα θελα να σβήσω κάποιες από τις παλιότερες αναρτήσεις η ακόμη καλύτερα να τις έχω αποφύγει,όχι τόσο για τη μουσική που ΔΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕ να υπάρχει στην αρχειοθήκη μου,αλλά γιατί μέσα απ' αυτές βλέπω κομμάτια του εαυτού μου που τώρα πια δεν αναγνωρίζω,που είναι σα να μην υπήρξαν,σα να μη θυμάμαι πως υπήρξαν,σα να μη το 'θελα ποτέ.Φυσικά δεν έσβησα τίποτα,γιατί δεν έχει πλάκα να είσαι αυτό που θες να δείξεις κάθε φορά,αντιθέτως είναι τέρμα γοητευτικό μέσα από τεράστιες αστοχίες-κρίσεις ειλικρίνειας-δηθενιές και λοιπά,να θυμάσαι που και που πως κάποτε η ζωή δεν ήταν ωραία,όχι πως τώρα είναι,αλλά την έχεις γκόμενα πια και γουστάρεις.
Blouse ρε μουνιάαααααααααα....
Blouse ρε μουνιάαααααααααα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου