Αν νιώθεις πιο δυνατός μετά από κάθε χτύπημα κατά τη διάρκεια που είσαι μπλεγμένος σ ένα καυγά είσαι δικός μου. Εντάξει πρέπει μερικές φορές να χτυπάμε γροθιά το μαχαίρι.Γιατί το μαχαίρι καμιά φορά λυγίζει,ανάλογα τη γαμημένη γροθιά. Ο τρόπος που κύλησε στη ζωή μου η πέτρα της λησμονιάς είναι εδώ.Σ αυτό το γαμημένο δισκάκι.Πραγματικά το πόνημα κουβαλάει μαζί του ολόκληρο το παρελθόν.Μοιάζει με μαυραγορίτη που εκμεταλλεύεται την ανάγκη μου να θυμηθώ. Ίσως τελικά 30 Νοέμβρη να βρήκα το νούμερο ένα αγαπημένο μουσικό άκουσμα της χρονιάς.
Click στην εικόνα και κατεβάζεις.
Δε ξέρω ρε πούστη πιο track να πρωτοβάλω από youtube!
Πάλι Κυριακή λοιπόν.Πάλι ραντεβού με τη παρέα του innersound web-radio.21:00-23:00 παίζω μουσική για όλους σας.Θα χαρώ πολύ να περάσετε μια βόλτα.
Συντονιστείτε στο:www.innersound-radio.com
Για να επικοινωνήσετε μαζί μου (δίνω και ψηφιακά αυτόγραφα),η για να πείτε και σεις μια μαλακία μπαίνετε στο chat:www.innersound-radio.com/chat ΥΓ:Στη σελίδα του σταθμού ενδέχεται να σας ζητηθεί να επιτρέψετε την εφαρμογή του windows media plug-in.Πατάμε accept.Δεν είναι ιός.Έλεος! :)
Οι Tennis είναι εδώ.Αν είσαι τόσο φαν όσο και γω και θεωρείς πως το cape dory δεν ήταν αρκετό,ρίξε μια ματιά στο καινούργιο τους single.Περισσότερες πληροφορίες εδώ. Origins by tennisinc
Αγαπητέ αναγνώστη,Σου χω νέα! Άρχισα να τη παλεύω μ αυτή τη συνεχόμενη εναλλαγή της διάθεσής μου.Σε φάση που νομίζω πως δεν είναι πρόβλημα πια.Νομίζω πως άρχισα να το συνηθίζω μαζί με το κρύο του Νοέμβρη (και που σαι ακόμα).
Στ αρχίδια σου;
Όταν ακούω τους Summer Camp νοιώθω super.Ο ήλιος δύει και πάλι στις εννιάμιση,έχω τη παλιά μου σκατοδουλειά μαζί με αρκετό χρόνο και χρήμα για να ταξιδέψω,να κάνω ραδιόφωνο,να ερωτευτώ και να κάνω και μερικές αναρτήσεις σ αυτό εδώ το blog.
Μένει να πω και πότε νοιώθω σκατά ε;Χμ...για να δούμε.Όχι δεν αξίζει να αναφερθώ.Έχω να ανεβάσω πολύ μιζέρια αργότερα οπότε θα το εξαντλήσω εκεί το θέμα.
Λοιπόν τώρα με τις ιώσεις,τα κρύα,τα νέα μέτρα και τον Άδωνη στη κυβέρνηση ξέχασέ τα όλα με Summer Camp.Το δισκάκι που θα φορεθεί πολύ φέτος.
Τα φιλιά μου...
Αυτό είναι περσινό.Ξέρω.Αλλά σήμερα τους πρωτάκουσα.Ένα ep έχουν κυκλοφορήσει κι απ ότι διάβασα φέτος supportάρουν τους Death in Vegas.Το ep μ άρεσε,αυτό με τους Death in Vegas όχι!Δε μπορώ να καταλάβω τι κοινό έχουν (ευτυχώς κανένα).
Σας παρουσιάζω τουςVON HAZE. SAD GIRLS by vonhaze
Πω ρε πούστη μου.Ούτε φέτος ΔΕ θα ακούσουμε Βανδή τα Χριστούγεννα δηλαδήςςςς;;;;
Αγκαλιές,τζάκι,κεράκια και Christmas eve for two.
Αγάπη ρε μουνιά...
ΥΓ:Με την ευκαιρία τσέκαρε κι αυτό. ΓΚΕΤ ΙΤ ΦΟΡ ΦΡΙ
"Σημασία έχει το ταξίδι",είπε και μπήκε στο τρένο χωρίς να κοιτάξει ποτέ πίσω.Ήταν ξημερώματα Δευτέρας,σα και τότε που ξεκίναγε για να φτάσει κάπου συγκεκριμένα.Αυτή τη φορά το ήξερε.Το ταξίδι θα ήταν διαφορετικό.Αθήνα - Βελιγράδι και μετά ποιος ξέρει;Ίσως να διάλεγε εκείνες τις ράγες που οδηγούν πολύ μακριά,στη Μόσχα ίσως.Και καπάκι από κει καρφί τη διαδρομή του Υπερσιβηρικού.Επόμενη στάση ίσως Βλαδιβοστόκ.Επτά μέρες ταξίδι."And Life goes on and on".
Το βαγόνι μύριζε απαίσια.Μάλλον έφταιγαν τα παλιά δερμάτινα καθίσματα και ο κολλημένος στερεός ιδρώτας των επιβατών που φιλοξένησαν οι ίδιες θέσεις,το ίδιο βαγόνι.
Άνοιξε ένα φλασκί βότκα που είχε για συντροφιά στο ταξίδι."Ποιος ξέρει ρε πούστη μέχρι που θα με βγάλει" σκέφτηκε και ευχήθηκε να μην αναγκαστεί να αγοράσει άλλο τουλάχιστο μέχρι τη Μόσχα.Εκεί θα έπινε γνήσια Ρωσική pure δυνατή βότκα.
Απ το παράθυρο τα τοπία εναλλάσσονταν με απίστευτη ταχύτητα το ένα το άλλο.Κάθε τοπίο μοναδικό.Σα τις παλιές ερωμένες.Σχεδόν κάθε φορά που ανοιγόκλεινε τα μάτια του προέκυπτε και μια διαφορετική πρώην...Συνέχισε να το κάνει αυτό μέχρι που οι εμπειρίες του στέρεψαν.Τα τοπία συνέχισαν να βομβαρδίζουν το μυαλό του με εικόνες.Δάση,βουνά,πλατάνια παντού η φύση.Αυτοκινητόδρομος και παντού πολιτισμός.
Η βότκα έφτασε στα μισά της πριν καλά καλά προσεγγίσουν τα σύνορα.Της έριξε μια ματιά και αφού κατάλαβε ότι παρά την υπερπροσπάθεια δε θα καταφέρει με τίποτα να ξαναγεμίσει την επόμενη φορά το φλασκί του στη Μόσχα -αντίθετα προλάβαινε να του κάνει τουλάχιστο τέσσερα γεμίσματα μέχρις ότου φτάσει εκεί- τη σήκωσε ψιλά και άφησε να κυλίσει η υπόλοιπη μισή στο στόμα του αβασάνιστα.
Άρχισε να πλάθει ιστορίες έτσι για να ξεχαστεί,αφού δε κατάφερε ποτέ να ανταλλάξει λέξη με κανέναν από τους συνεπιβάτες του.Του πέρασε η ιδέα ότι ήταν ένας ακόμη μαλάκας που έμπαινε στο τρένο παραμυθιάζοντας τον εαυτό του πως θα ξεχάσει και πως αν κάνει όλα όσα του είπε ο ψυχίατρος όλα θα πάνε καλά."Έλα μωρό μου,μη κυλήσεις πάλι.Όλα είναι παρελθόν".Έκλεισε τα μάτια του και σκέφτηκε πως η επόμενη αγαπημένη του θα μοιάζει με την εικόνα που θα δει απ το παράθυρο όταν αποφασίσει να τα ξανανοίξει.
Έμεινε έτσι για ώρες,μέρες,χρόνια.Ακόμη και τη στιγμή που σας μιλάω είναι εκεί με τα μάτια κλειστά,κι πλάθει όνειρα με τις πλαστές εικόνες που γεννάει ο εγκέφαλός του πια.Συνειδητά επέλεξε να συνεχίσει αυτό το ταξίδι για πάντα.Συνειδητά επέλεξε να μη κλέψει κρυφοκοιτάζοντας στο μέλλον.Ούτε καν για κείνη.Ποια θα είναι;Πως θα μοιάζει;Ένα σημάδι έστω.
Όχι!Ίσως γιατί μάλλον δε τον νοιάζει πια.Η γιατί ποτέ δε τον ένοιαζε αυτό πραγματικά.Ίσως γιατί το αναπόφευκτο είναι πάντα πιο σκληρό κι από το κόσμο που δεν θα αλλάξει ποτέ.
Το τρομακτικό φαντασιόπληκτο συμπέρασμα είναι πως η μοίρα κι εκείνος υπάρχουν.Κι αυτός και η μοίρα του.Το θέμα είναι ποιος τελικά ορίζει ποιον;
"Έχεις τη δύναμη μωρό μου...μην ανοίξεις τα μάτια ακόμα...δως μου λίγο χρόνο.Κοιμάσαι;".
Ο χρόνος απενοχοποιεί πράξεις.Αν για παράδειγμα σου έλεγα ότι κάποτε πίναμε κόκες θα το προσπέρναγες με χίλια.Ενώ έπινα χτες.Πως νιώθεις;Για παράδειγμα είπαμε...
Εξαλείφει την ουσία του πράγματος ο χρόνος.Το "κάποτε" δε λέει και τίποτα έτσι;
Ο χρόνος καλμάρει τα αρνητικά συναισθήματα.Λένε θεραπεύει.Λένε πως ξεχνάς,πως έρχονται άλλες καινούργιες χορογραφίες,όχι σα κι αυτές με το διάολο.
Ο χρόνος σ αγαπάει έρχεται πάντα χαμογελαστός να σκοτώσει τους διαβόλους σου μα φεύγοντας αφήνει σημάδια. Ρυτίδες κάτω από σακουλιασμένα μάτια Γκρίζα μαλλιά Βρωμερές ανάσες,σάπια δόντια...
Ο χρόνος...
Ο χρόνος θα πάρει και τον αποψινό μου διάολο μακριά Θα θεραπεύσει τους ψυχαναγκασμούς μου -να χτυπήσω στο κέντρο το "ταφ"- -να τινάξω τη στάχτη για τρίτη φορά σε δυο δευτερόλεπτα- -πόσα εννιάρια υπάρχουν μέχρι το εκατό;πόσα εννιάρια υπάρχουν μέχρι το εκατό;"...
Ο χρόνος
Ο χρόνος
Ο αρχέγονος εχθρός Ο κυνηγός με το τεντωμένο τόξο Ο υπαίτιος όλων όσων συμβαίνουν και δεν συμβαίνουν Η αφορμή να εγκαταλείψω την όποια προσπάθεια για απομυθοποίηση της ύπαρξης μου Ο λόγος που δε γουστάρω πια να αποφασίζω Αν θα πράξω εγώ η αν θα σχολάσω απότομα την όποια μου επιθυμία για ζωή...
Have you ever seen white ribbons dancing cause of the wind? Then snake bodies moving with no rythm around me at the moment. I m losing myself between smoke and broken minced words... PS:Thanks @ monsieur 4amorning.
Να σ΄ αγκαλιάζω και να μου κόβεται η ανάσα και να σου τραγουδάω "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"
Να σε πικραίνω με το πρώτο sms της ημέρας και να μου τραγουδάς "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
Να σου αγοράζω μια σοκολάτα και να σου τραγουδάω "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"
Να σου τρώω τη τελευταία μπουκιά απ τη μπουγάτσα σου και να μου τραγουδάς "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
Να σου τάζω πράγματα που ΔΕ μπορώ να σου δώσω και να σου τραγουδάω "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"
Να σου τάζω πράγματα και να μη τα δίνω ποτέ και να μου τραγουδάς "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
Να σε βλέπω στον ύπνο μου και να ξυπνάω χαμογελαστός και να σου τραγουδάω "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"
Να γίνομαι ο μεγαλύτερος εφιάλτης σου και να μου τραγουδάς "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
Να σε γνωρίζω λίγο λίγο ζώντας τη κάθε στιγμή στο πλάι σου και να σου τραγουδάω "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή"
Να σε χωρίζω μέσω sms
και να μου τραγουδάς "Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή"
ΥΓ:Το δισκάκι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...Δε ξέρω αν του αξίζει απλά αυτό το ποιηματάκι.Βασικά ούτε καν.Απλά το έγραψα ακούγοντάς το κάτω από όχι και τόσο νηφάλιες συνθήκες.Ελπίζω τουλάχιστο το δισκάκι να αρέσει.Θα το βρεις εύκολα.
