Μερικές σύγχρονες γελοιογραφίες...

 Δε ξέρω γιατί κάνω αυτή την ανάρτηση.Οι περισσότερες εντάξει...είναι κρύες.Αλλά οι γελοιογραφίες ανέκαθεν αναδείκνυαν τα λαϊκά προβλήματα,εκφράζοντας συνήθως με λαϊκό χιούμορ τη λαϊκή δυσαρέσκεια...κυρίως.
 ΥΓ: Παίζει να ναι το πιο «ξύλινο» γραπτό μου σ αυτό το blog.

Indie Sessions @ innersound-radio - My list (29/01/2012)

My PLAYLIST

1. Explosions in the sky - First breath after coma
2. Mogwai - Hunted by a Freak
3. Wu Lyf - Heavy Pop
4. Interpol - Untitled
5. The Big Pink - Hit the ground (Superman)
6. Cults - Abducted
7. Tennis - Origins
8. The Raveonettes - War in Heaven
9. Still Corners - Cuckoo
10. Jane Weaver - The Fallen
11. Big Black Delta - Dreary Moon
12. Memoryhouse - Heirloom
13. Porcelain Raft - Shapeless & Gone
14. Bodies of Water - Mary,don't you weep
15. Observer Drift - Warm waves
16. Acid House Kings - Waterfall
17. Help Stamp out Loneliness - Angelyne
18. Atlasound - Parallax
19. Girls in Hawaii - 09:00 am
20. Klaus and Kinski - Lo que no qura mata
21. Papercuts - Do what you will
22. Blouse - Firestarter
23. Summercamp - Losing my mind
24. M83 - Reunion
25. Film - Jokulhlaud
26. Abbie Gale - Gone
27. Closer - Universe
28. Vello Leaf - Whispers

Τελευταίο μισάωρο αναφορά σε μπάντες απ τη Μπατρίδα μας.Α ρε μπατρίδα.Συγκινούμαι!

Για  να κάνεις ντάουνλόουντ κι έτσι κλίκαρε στην εικόνα.

Indie Sessions Live @ Innersound Radio

Σας περιμένω πάλι απόψε 21:00-23:00 στη παρέα του InnerSound Web Radio.
Tune Into : www.innersound-radio.com

Chat : www.innersound-radio.com/chat

TRUST - TRST (2012)

 Ήταν περίπου 10 το βράδυ όταν χτύπησε το κουδούνι.Κοίταξε απ το «ματάκι» της πόρτας και διέκρινε τη φιγούρα ενός φίλου να στέκεται ακριβώς πίσω της.Άνοιξε τη πόρτα και τον υποδέχτηκε στο μικρό καθιστικό του φοιτητικού του σπιτιού.Παραμέρισε τα άπλυτα ρούχα που σκέπαζαν το καναπέ και του πρόσφερε μια θέση.Στο ραδιόφωνο έπαιζε μια επιτυχία του Luis Armstrong η κάτι τέτοιο.
 Έστριψε ένα.Χαχάνισαν για ώρα κι αποφάσισαν να επισκεφτούν το κέντρο της πόλης.Ένα ένα τα μαγαζιά που πουλούσαν φτηνό αλκοόλ.Φτηνό λόγω έλλειψης οικονομικής άνεσης,όχι από επιλογή.Φόρεσε βιαστικά ένα φθαρμένο blue jean και μια μπλούζα μαύρη που έγραφε σε τρελή κόκκινη γραμματοσειρά τη φράση «Love Music/Hate Racism».
 Άλλαξαν τρία ίσως και τέσσερα διαφορετικά μαγαζιά,δοκιμάζοντας ότι φτηνό κρασί υπήρχε.Ακόμη κι όταν τα στομάχια τους δεν ήταν πια σε «φάση»,δε κατάφεραν να αρνηθούν ένα τεταρτάκι ρακόμελο,κερασμένο από τη σερβιτόρα που τους έκανε τα γλυκά μάτια.Σήκωσαν τα σφηνοπότηρα στον αέρα και είπαν «αυτό είναι το τίμημα του να σαι ωραίος».Και με μια κίνηση που θύμιζε στιγμιότυπο βουβής ταινίας,το κατέβασαν σε χρόνο μικρότερο από τη ταχύτητα του φωτός.Ήταν η ώρα τέτοια.Ο λάρυγγας δεν ένιωθε τίποτα πια.
 Επιστρέφοντας είπαν μερικά χυδαία ανέκδοτα,κάναν μια ακόμη μίνι επανάσταση και καληνύχτισε ο ένας τον άλλο με δυο σταυρωτά φιλιά.«Για πάντα αδέρφια» είπε ο φίλος,«για πάντα αδέρφια» απάντησε και κείνος.
 Φτάνοντας στη πολυκατοικία που φιλοξενούσε το διαμέρισμά του,είχε κατα νου μόνο το ζεστό κρεββάτι του.Μπήκε στο παλιό ασανσέρ.Δεύτερος όροφος.Στάθηκε έξω απ τη πόρτα.Δοκίμασε όλα τα κλειδιά που είχε μαζί του.Τίποτα.Η πόρτα δεν άνοιγε.Δοκίμασε ξανά.Το πράσινο με το τετράγωνο κεφάλι και μετά εκείνο το ασημί που είχε χαραγμένο το τηλέφωνο του κλειδαρά πάνω του.«Σκατά»...μουρμούρισε κι έκατσε για λίγο στο κάσωμα της πόρτας.Η πήρε τα κλειδιά κάποιου άλλου,η κάτι έπαθε η κωλόπορτα.6 το πρωί.Σηκώθηκε όρθιος.Προσπάθησε να συγκεντρωθεί μήπως και βρει την άκρη.Άλλα 5 λεπτά σκέψης.Πήρε φόρα και βγάζοντας τον αριστερό ώμο στην επίθεση άρχισε να ορμάει στη πόρτα σα μαινόμενος ταύρος.Δεν είχε σημασία τίποτα άλλο παρά το κρεββάτι του εκείνη την ώρα.Κι όσο εξουθενωμένος ήταν τόσο πιο δυνατά τη χτύπαγε.
 Μπαμ...μπαμ....μπααααααααααααααααμ...Η πόρτα υποχώρησε κι εκείνος σαν πρωταγωνιστής σε αστυνομικό θρίλερ βρέθηκε ανάμεσα από σπασμένα ξύλα και διαλυμένους μεντεσέδες στο εσωτερικό του σπιτιού.Κοίταξε δεξιά αναζητώντας το δωμάτιό του.Τίποτα.Κοίταξε αριστερά και διέκρινε τη φιγούρα ενός τρομαγμένου άντρα που κράταγε ένα κουζινομάχαιρο στο τρεμάμενο χέρι του να τον κοιτάει απειλητικά.«Έτσι εξηγείται το λάθος κλειδί»,σκέφτεται πέφτοντας ταυτόχρονα στα γόνατα.
 -Φίλε συγννννννώωωωωωωωμηηη....συγνώμη φίλε.Λάθος όροφος...
 Δεν ήξερε...να γελάσει...να κλάψει.Αποφάσισε να του γυρίσει τη πλάτη και να ανέβει στο τρίτο.Έφτασε στο διαμέρισμά του.Το κλειδί ταίριαξε με ευκολία.Η πόρτα άνοιξε αβίαστα.Γδύθηκε.Βούρτσισε τα δόντια του και λίγο πριν πέσει για ύπνο,άκουσε φασαρία στη πολυκατοικία.Άκουσε το τύπο από το κάτω διαμέρισμα να μιλάει έντρομος στο διαχειριστή.Άκουσε το διαχειριστή να λέει τη φράση «το κωλόπαιδο απ το τέταρτο ήταν,να καλέσουμε την αστυνομία».Ακούμπησε με τη πλάτη στο τοίχο.Εκείνη τη μέρα είχε ξυρίσει το κεφάλι του (θύμα χαμένου στοιχήματος κι έτσι)και δε τον γνώρισε ο τύπος απ τον δεύτερο.Αποφάσισε να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά.Μάζεψε τα κομμάτια του και κατέβηκε ξανά στο δεύτερο,φορώντας μόνο ένα σώβρακο.
 -Ηρεμήστε παιδιά.Εγώ ήμουνα.Αλλά δεν είναι ώρα τώρα να το συζητήσουμε.Ας πέσουμε για ύπνο και τα λέμε αύριο.Προς Θεού μη καλέσετε τη γαμημένη αστυνομία.Δεν υπάρχει λόγος.
 Η γυναίκα του διαχειριστή δαγκώθηκε.Στάθηκε λίγο πιο πίσω και τον κοίταγε σχεδόν γυμνό να στέκεται εκεί μπροστά της και με αφοπλιστική ειλικρίνεια να εξομολογείται τα καμώματά του.Ο διαχειριστής έριξε κανα δυο πνιχτά μπινελίκια ανάμεσα απ τα δόντια του.Ο τύπος απ τον 2ο όροφο του σφιξε το χέρι δίνοντάς του συγχαρητήρια.
-Φίλε μπράβο σου,δε το χω ξαναδεί αυτό το πράγμα,του μουρμούρισε.
 Αφού η συνάντηση έληξε,επέστρεψε στο δικό του διαμέρισμα για να δει τι;Η γαμημένη κωλόπορτα έκλεισε.Και τα κλειδιά είναι μέσα στο σπίτι.Κι αυτός στέκεται εκεί απέξω με το βρακί.Αναρωτιέται τι έκανε λάθος.Πόσο loser φάση θεέ μου.Σκέφτεται να τρέξει γρήγορα σ ένα φίλο,μα ο ήλιος έχει ήδη βγει και η πόλη έχει επανέλθει στη καθημερινότητά της.Κάθεται στο κάσωμα.Προσπαθεί να ηρεμήσει.Ξαφνικά του σκάει η εικόνα με το ζεστό του κρεββάτι.Παίρνει φόρα και Μπααααααααααααααααααααααααααααααααααμ
 Την άλλη μέρα σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε το φίλο του.
 -Καλημέρα.
 -Καλημέρα.Πως και τόσο νωρίς;
 -Τάβλι έχεις;
 -Τι τάβλι ρε μαλάκα;Ναι έχω
 -Ωραία.Έρχομαι να παίξουμε πόρτες...
 Τριάντα χιλιάρικα ζημιά για δυο σπασμένες πόρτες.Πιο γαμάτος πεθαίνεις...
ΥΓ: Thanks @ Raggedy Man για το δισκάκι.Μέτρησε.

Porcelain Raft - Strange Weekend (2012)

 Ξυπνάς το μεσημέρι.Κοιτάς δίπλα σου.Το μισό κρεββάτι άδειο.Σηκώνεσαι με δυσκολία.Βουρτσίζεις τα δόντια σου,πλένεις το πρόσωπό σου.Αφιερώνεις κάποια δευτερόλεπτα στο καθρέφτη.Εξερευνώντας το είδωλο που κάνει ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με το πρόσωπό σου κάνεις σκέψεις του τύπου «δεν είμαι αυτό που βλέπω».Ρίχνεις μια ματιά στο σκουριασμένο ξυράφι,που στέκει ακούνητο για χρόνια δίπλα απ την οδοντόβουρτσά σου.Ποια η χρησιμότητά του;
 Ο στρατός σ έκανε να μισήσεις τα ξυράφια.Όταν αυτά σκίζουν το παγωμένο πρόσωπό σου με τη βαρβαρότητα που ένας σφαγέας αποτελειώνει τα πρόβατα το Πάσχα,για έξι γαμημένους μήνες,δε σου αφήνουν κι άλλη επιλογή.Σηκώνεις τα μανίκια σου και κοιτάς τα σημάδια στο μέσα μέρος του καρπού σου.Δυο ευθείες σχεδόν παράλληλες γραμμές,που είναι εκεί για να σου θυμίζουν πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα,αν εκείνη τη μέρα δε σε προλάβαιναν στις τουαλέτες του ΑΝ.
 Δεν αναγνωρίζεις αυτό το καρπό πια.Ίσως φταίει που οι γραμμές είναι παράλληλες.Ίσως πάντα να σε κούραζε η επίγνωση της πορείας.Οι γραμμές αυτές ποτέ δε τέμνονται.Το χεις μάθει μικρός στη γεωμετρία.Όσο και να τις προεκτείνεις  θα συνεχίζουν το παράλληλο ταξίδι τους.
 «Ένα crash θέλω»,σου χε πει εκείνο το σιχαμένο απόγευμα.«Κάτι να με εκτροχιάσει,να με βγάλει εκτός πορείας».Και προσπάθησες να εκτοπίσεις τη μάζα της με μαλαγανιές και λοιπές μπαγαποντιές.Εις μάτην...
 Χαμηλώνεις το βλέμμα.Καρφώνεσαι με ένταση στο πλακάκι ανάμεσα στις φθαρμένες σου παντόφλες.Με μια απότομη κίνηση κοιτάς ξανά το είδωλό σου στο καθρέφτη.Ακόμη να ταυτιστείς μαζί του.Ακόμη να αναγνωρίσεις τις σακούλες κάτω απ τα μάτια η το σημαδάκι που σου άφησε εκείνη η παιδική αρρώστια με τα σπυριά,στο μέτωπο.
 Κοιτάς το σκουριασμένο ξυράφι.Κάνεις μια να το πιάσεις.Δειλιάζεις.Κάνεις δύο,και σε διακόπτει η φωνή της μάνας που σε καλεί για μεσημεριανό.«Στη τρίτη καίγεσαι»,της απαντάς όλο νεύρα.Το παίρνεις στα χέρια σου.Χαϊδεύεις με το δείκτη του δεξιού χεριού τη κόψη του.Το καμαρώνεις.Κοιτάς για μια τελευταία φορά το καθρέφτη.Η φωνή της μάνας σε διακόπτει για μια ακόμη φορά.Δεν απαντάς.Αρχίζεις να αναγνωρίζεις τις κινήσεις των χειλιών σου.Κάτι απ αυτό το είδωλο είναι και δικό σου πια.Ανοίγεις το κουβαδάκι με τα κωλόχαρτα και το στέλνεις κι αυτό εκεί που θα πρεπε να ταν από καιρό.Και υπόσχεσαι ότι είχες υποσχεθεί και σε κείνη τη παιδική φίλη,χρόνια πριν.Να μη ξαναμπείς σε διλήμματα με ξυράφια και λοιπά αιχμηρά αντικείμενα.
 Η μάνα σε καλεί για τρίτη φορά.«Στη τρίτη κάηκες»,ψιθυρίζεις κι ύστερα φωναχτά,«έρχομαι ρε μάνα,έρχομαι»...
ΥΓ: Διαβάζοντας suicide dots βρίσκεις διαμάντια σα κι αυτό το δισκάκι.

Indie Sessions @ Innersound web radio - MY PLAYLIST (22/01/2012)

Ευχαριστώ όλους όσους πέρασαν.Ήταν υπέροχα...

1. Bark Psychosis - The Loom
2. Euphoria - Fairytale Landscape
3. Yohuna - Mateo
4. Boyfriend - Lazy Hunter
5. Still Corners - I wrote in blood
6. Peter Kernel - The Captain's Drunk!
7. Porcelain Raft - Is It Too Deep For You?
8. Field Mouse - You guys are gonna
9. Electrelane - The Greater Times
10. Girls in Hawaii - Sun of the Sons
11. The Beatles - A Hard Day's Night
12. The Velvet Underground - I m waiting for the man
13. Siouxsie and the Banshees - Christine
14. New Order - Ceremony
15. The Kills - Baby says
16. The Drums - If he likes it let him do it
17. Trust - Sulk
18. M83 - Midnight City
19. Kavinsky - Nightcall (feat Lovefoxxx)
20. Computer Magic - Victory Gin
21. Mueran Humanos - Cosmeticos para Cristo
22. Dream Affair - Drifting
23. Bear Knights - Olivia Soha
24. Generationals - Trust
25. Acid House Kings - Under Water
26. Help Stamp out Loneliness - Palma Violence
27. Blur - Girls & Boys
28. Tennis - Tell her no
29. Tennis - Is it true
30. Dum Dum Girls - In my dreams
31. Best Coast - Boyfriend
32. Radiohead - Weird Fishes/Arpeggi
33. Soap & Skin - Boats turn toward the port

   κλίκ στη φωτο για να κατεβάσετε την εκπομπή

Indie Sessions Live @ Innersound Radio

Αυτή τη Κυριακή μη λείψει κανείς.Θα γίνει χαμόςςςςςςςςς....
Συντονίζεστε : www.innersound-radio.com
Chat : www.innersound-radio.com/chat

Observer Drift - Corridors (2012)

Ο Βιοπορισμός και η Τέχνη

 Μια το δίμηνο κάνω το dj στο μαγαζάκι που σερβίρω.Και όχι δε σκέφτηκα ποτέ σοβαρά να το κάνω επάγγελμα.Όχι πως τη «βρίσκω» με το δίσκο.Αλλά σου χω πει και παλιότερα.Η μουσική είναι από τα λίγα πράγματα που έχω κρατήσει ανόθευτα στη ζωή μου.Δε θέλω παρεμβάσεις ρε.Του στυλ «άλλαξέ το»,«θέλει η δε θέλει να χορέψει ο κόσμος»,«βάλε και κανα γνωστό»,«φιλαράκι μήπως έχεις Jim Morrisson;»,«James;»κλπ...
 Αντίθετα θέλω να μπορώ να απαντάω «δεν είμαι juke-box.Dj είμαι,και μάλιστα άμισθος.Σκάσε και άκου αυτό που παίζει αλλιώς το μπούλο».Κάπως έτσι.Σόρυ κι όλας.Γούστα βγάζουμε,νταξ.Δε κάνουμε τέχνη.Αλλά δεν έχει καμιά διαφορά αυτό ρε.Θα ξηγηθώ...
 Ο βιοπορισμός έχει γαμήσει ΚΑΙ τη τέχνη.Από τη στιγμή που ποντάρεις να κερδίσεις φράγκα από ένα έργο,αφήνεις στην άκρη τις εντολές που σου δίνει ο εγκέφαλος και τις προσαρμόζεις ανάλογα με τα «θέλω» των υποψηφίων αγοραστών σου.Είτε λέγονται ακροατές,είτε αναγνώστες.Για παράδειγμα υπάρχουν συγγραφείς που γράφουν αυτό που θες να διαβάσεις κι όχι αυτό που θέλουν να γράψουν,μουσικοί που γεννάνε μελωδίες που θέλει να ακούσει το μέσο (και πιο κάτω) ανθρώπινο αυτάκι κι όχι τις μελωδίες που υπαγορεύει ο εξπεριμένταλ εγκέφαλός τους,ζωγράφοι που αποτυπώνουν σε πίνακες αυτά που θέλει να δει το μέσο ανθρώπινο μάτι,πότε μετατρέποντας σε mainstream ευθείες τις καμπύλες που γεννάει το μυαλό τους και πότε αφήνοντας στην άκρη το παραμύθι που τους δένει με το καμβά και «πιάνοντας» το χιλιοπαιγμένο της σταχτοΜπούτας.
 Θέλω να πω,κάνεις τέχνη γιατί δε μπορείς να ζήσεις διαφορετικά κι όχι για να τα κονομίσεις.Άρα,ακόμη κι αν δεν ανήκεις στη πιο πάνω κατηγορία αλλά παρόλα αυτά υπερασπίζεσαι το δικαίωμα της «πνευματικής ιδιοκτησίας» (sick) είσαι το ίδιο και παραπάνω μαλάκας με τους από πάνω.Το έργο σου,αποκτά υπόσταση από τη στιγμή που τελειώνει.OK;Άστο το γαμημένο να πάει στο κόσμο.Χωρίς αντάλλαγμα.Με αντάλλαγμα ένα χαμόγελο ένα δάκρυ η ένα ευχαριστώ.ΟΧΙ ΛΕΦΤΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ.Τράβα δούλεψε σε καμιά πιτσαρία για να τα βγάλεις πέρα με το νοίκι και ξεκόλλα.
 Όσο ισχύει για το νερό και τη τροφή,ότι δε πρέπει να είναι κριτήριο τα λεφτά για ΚΑΝΕΝΑΝ άνθρωπο πάνω σ αυτό το πλανήτη,άλλο τόσο ισχύει και για τη πνευματική τροφή που ονομάσαμε ΤΕΧΝΗ. Δεν αγοράζουμε τέχνη κύριοι.Τέλος.Δε σας χρωστάμε.Μας χρωστάτε που είμαστε εδώ για να βρει καταφύγιο αυτό που γεννάτε.Χωρίς εμάς δεν είστε τίποτα.Εμάς έχετε ανάγκη κι όχι τα λεφτά μας γαμώτο.
 Κι άλλο ένα συν στην όλη φάση είναι ότι θα γλιτώναμε κατά τη γνώμη μου κι απ αυτή την υποκουλτούρα που έχει γίνει μάστιγα κι όχι μαλακίες (τι να λέμε τώρα;).Από το κάθε Μπλούταρχο και τους κάθε Jamez.
 Σήμερα κλείσανε το megaupload.Και θα υπάρξουν κι άλλα παρόμοια site που θα ακολουθήσουν.Ορθώνουμε το ανάστημά μας ε. ΟΥΡΛΙΑΞΤΕ.ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΤΕΧΝΗ!Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ.
 Και φτάνω και στο δισκάκι τώρα.Νταξ επιγραμματικά θα μιλήσω πάλι.Μάλλον θα ποστάρω απλά αυτά που λέει ο τύπος στο bandcamp του και θα συμπληρώσω με τη φράση «PUNK IS ALIVE».

•  Κατέβασέ το for free η δώσε ότι έχεις ευχαρίστηση τέλοσπάντων.

Ορίστε ένας καλλιτέχνης:This is my first full length album. I wrote all these songs in a period of about 8 months. I recorded/produced all these songs on my own at home. So as you listen to it, pretend like you're hanging out with a punk friend of yours from high school, listening to the album in his messy room, because thats exactly where the album was created. I feel like each song is unique and displays a different side of my personality. I hope that when anyone listens to this album they experience a sense of adventure and nostalgia. The lyrics in this album are heavily based on 3 main things: Dreams that i've had, Important people, and memories of my very young childhood (more specifically, memories that I am able to relive through watching home videos and flipping through old photo books) If you are able to connect with even just one song from this project, that would be just swell, my friend. 

-Collin Ward

Γαμώ τα δισκάκια

Once upon a time in anatolia- Nuri Bilge Ceylan

Έρχονται μερικές άσχημες μέρες και το μόνο που εύχομαι είναι να τις νιώθω ακόμα πιο έντονα. Δίνει κάποιο νόημα σ' αυτό που ζω, από το να περιμένω να φύγουν, ζώντας στο μέλλον.

Είναι μερικές ώρες που περνούν, χωρίς να ξέρω στην πραγματικότητα αν είναι ώρες ή λεπτά. Σκέφτομαι συνεχώς, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω με ακρίβεια τις σκέψεις μου. Χάνομαι σ' αυτές.

Δυστυχώς ονειρεύομαι κάτι όμορφο, που δεν ξέρω αν μπορώ ποτέ να το αγγίξω και φοβάμαι.

Σκέψεις ευτυχίας.. Από τη μια, λέω στον εαυτό μου ότι δεν ζητάω πολλά από τη ζωή μου, από την άλλη, μου φαίνεται ότι ζητάω τον ουρανό με τ' άστρα.

Είναι απλό. Θα ξαπλώσω γρήγορα, με την ελπίδα να ονειρευτώ πάλι εκείνη την παραλία που είδα τις προάλλες και μέχρι να κοιμηθώ, θα κάνω γαργάρες με τη θλίψη μου.

Υ.Σ.: Μ' αρέσει πολύ το σύγχρονο, τούρκικο σινεμά!

The Big Pink - Future This (2012)

Χτες ήπια αρκετά κι απ όλα.Κονιάκ,μπύρες,τσιγάρα...
Έχει αφόρητο κρύο εδώ και δε πολυβγαίνει ο κόσμος.Κάπως βρέθηκα σ ένα μαγαζί με το κολλητό μου,να πίνουμε ΜΟΝΟΙ μας και να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων.Δεν έγινα «αδερφός» αυτή τη φορά.Δε τον πήρα αγκαλιά.Δε ζήτησα συγνώμη που με φλέρταρε η κοπέλα που γουστάρει, ούτε γιατί του χρωστάω εδώ και τρία χρόνια κανα δυο χιλιάρικα.Ήταν ήρεμος και εξαιρετικά φιλικός.Και συζητήσιμος.Μιλήσαμε για τους αγανακτισμένους πολίτες και για λάθη των πολιτικών.Σταθήκαμε λίγο στη φράση «κατά το λαό κι οι άρχοντες» και σχεδιάσαμε μια μίνι επανάσταση.Σπάσαμε όλες τις τράπεζες κι όχι «τα μαγαζιά του κόσμου»,βάλαμε μια τάξη σε όλα τα υπουργεία και για να το γιορτάσουμε οργανώσαμε μια παρτούζα στο μαγαζί του,ένα τεράστιο όργιο.Ο κόσμος έπινε και γαμιόταν...
 Άρχισε να γυρίζει στο κεφάλι μου το πρόσωπο της σερβιτόρας.Είναι πολύ doll φάση.Δε τη γουστάρουν οι «γαμάτοι» της υπόθεσης γιατί είναι εξαιρετικά αδύνατη.Ένας κόπανος της είχε πει την ατάκα «όταν σε γαμάω θέλω να ακούω πλοφ-πλοφ...όχι κρακ-κρακ».Είναι το τζάνκι χωρίς να ναι.Φαίνεται κορίτσι αποφασισμένο, έτοιμο για όλα.Δε ξέρω τι και πόσο βάθος κρύβει μέσα της.Τη φαντάζομαι με τις ώρες μπροστά στον καθρέφτη, λίγο πριν βγει, να στρώνει το ρίμελ,την τούφα μία μία ξεχωριστά,να τσεκάρει τη βαφή,να σχεδιάζει τα χείλια,να διαλέγει ολοήμερα φορέματα και στιγμιαία εσώρουχα,αν με καταλαβαίνεις.Ίσως προτιμώ τους κάπως πιο ανεπιτήδευτους ανθρώπους.Εκείνους,δηλαδή,που αφήνουν και κάτι στην τύχη πάνω τους.Παρόλα αυτά παίζει να είναι καλό κορίτσι,ευαίσθητη, ψαγμένη,ευγενική,άγρια όταν πρέπει κι όλα όσα θες.Μπορεί να είναι το πιο γαμάτο πλάσμα του κόσμου,δεν αμφιβάλλω πως παίζει ΚΑΙ αυτό.Αν και ποιος το γαμάει και το βάθος με τέτοια βυζιά;Αλλο θέλω να πω.Μου άρεσε περισσότερο η εικόνα εκείνης της κοπέλας στις διακοπές,με τα ατημέλητα μαλλιά,το αφηρημένο ύφος του στυλ "φωτογράφησέ με, δεν ποζάρω, συνεχίζω να ζω".Ξέρεις...
 Δε ξέρω αν βρίσκομαι με γυναίκες για την καύλα της στιγμής ή επειδή νιώθω κάτι βαθύτερο.Και τα δυο μ αρέσουν,τα γουστάρω πολύ.Τη κέρασα ένα σφηνάκι.Ένα αυτή ένα εγώ ένα ο Νίκος.Την ώρα που το πίναμε τη κοίταγα ανάμεσα από τα δάχτυλα του χεριού μου.Κι αυτά τα δευτερόλεπτα που έκανα να κατεβάσω τη τεκίλα,την έγδυσα και την είδα μαζεμένη κουβάρι να κλαίει στη γωνία στο μπαρ.Δε καύλωσα.Δε πρόσεξε τίποτα εξάλλου.Φαίνεται ο άνθρωπος που διαπιστώνει το συγκεκριμένο βλέμμα σου.Σταματάει μαζί σου στο χρόνο και συνεχίζει ένα κλικ πίσω σου.Σα να σου στέλνει το μήνυμα.Είσαι ο leader.Ακολουθώ.Αλλά να μη φανεί στους άλλους...ξέρεις. Σηκώθηκα να φύγω.Ο Νίκος με περίμενε στην είσοδο δε ξέρω για πόση ώρα.Μου ήταν απίστευτα δύσκολο να κουμπώσω τη διπλή ζακέτα.Βγήκα στο κρύο.Ένιωσα να με σφίγγει στο στομάχι εκείνο το σφηνάκι.Ένιωσα την απώλεια.Είπαμε καληνύχτα με το Νίκο.Σκέφτηκα να γυρίσω πίσω.Δε γύρισα ποτέ στο μαγαζί όμως.Συνέχισα το δρόμο προς το σπίτι.Θυμήθηκα τη συμβουλή ενός φίλου σχετικά με τις μαλακίες που κάνω όταν πίνω.«Εμ και συ ρε μαλάκα,όλο γωνία παρκάρεις.Είναι δυνατόν να βρεις καθρέφτη το πρωί;»...
 Μπήκα στο δωμάτιο.Άνοιξα το pc.Έκλεισα το pc.Ξάπλωσα.Το κρεββάτι πιο κρύο απ το δωμάτιο.Η θέρμανση χαλασμένη από καιρό στο πάνω σπίτι.Θυμήθηκα τη μάνα μου που με παρακαλάει να κατέβω κάτω μαζί τους,στη ζέστη.Από επιλογή,δε κατέβηκα.Θυμήθηκα τη δικιά μου.Άρχισα να γελάω,σα να ναι η τελέυταία φορά και σα να ήθελα να τσιμεντάρω το χαμόγελο,να το χω να θυμάμαι.Μεταξύ μας,άρχισα να κλαίω.Όχι από επιλογή.Ένιωσα την απουσία.Ένιωσα την ανάγκη.Ένιωσα...
ΥΓ:Το δισκάκι τρελή ποπιά.Θα το ξεσκίσω φέτος.

Soap & Skin - Narrow (2012)

 Τι να πω γι αυτό το δίσκο τώρα;Πόσο feeling μπορεί να χωρέσει σε ένα mini album;Είναι μόνο οκτώ γαμημένα κομμάτια.Οκτώ γαμημένα ουρλιαχτά που με σέρνουν νεκρό στα πατώματα.Δεν αντέχεται ρε.Δεν έχει κανείς τόση καρδιά που να αντέχει αυτή τη δισκάρα.
 Τη λένε Anja Franziska Plaschg και είναι απ την Αυστρία.Έτσι διάβασα,δεν είχα ιδέα.Μου το κανε πάσα ο Zeugolator.Έτσι κάνει πάντα αυτός.Εμφανίζεται,σου πετάει μπάντες σα τους Lisabo ή τους The Death of Anna Karina,χάνεται για κανα μήνα κι εμφανίζεται ξανά για να σου πασάρει αυτή εδώ.Και σ αφήνει να μη ξέρεις αν πρέπει να τον μισήσεις η να πεις ευχαριστώ.

 Δισκάρα...Τέλος!
ΥΓ:Αν θες να το κατεβάσεις πάτα στην εικόνα πιο πάνω.

• OFFICIAL
• WIKI

Luger - Concrete Light (2011)

 Έχω κατά νου 4-5 δισκάκια που θέλω να κάνω ανάρτηση.Όχι πριν πω τα παρακάτω όμως.Είναι αλήθεια ότι δε μου βγήκε όπως θα θελα φέτος.Σας είχα πει στην ανάρτηση με τα αγαπημένα για το 2011 ότι φέτος θα κάνω μια τη βδομάδα.Κι έχω κάνει ήδη περίπου 10.Διανύω περίοδο φόρμας,τι να κάνουμε.Και μέχρι το μεσημέρι είχα διάθεση.Τρελή διάθεση.Μέχρι που κάπου πήρε το αυτί μου (ειδήσεις δε διαβάζω,τηλεόραση δε παρακολουθώ) ότι σήμερα δόθηκε εντολή να αρχίσουν να κόβουν το ρεύμα.Γενάρη μήνα.Το ρεύμα...
 Στη Φλώρινα αυτή τη στιγμή έχει -12c.Εν έτη 2012.Μπορείτε να σκεφτείτε ότι ενδεχομένως την ώρα που εμείς ακούμε τις μουσικούλες μας και κάνουμε τέχνη,είτε γράφοντας,είτε ζωγραφίζοντας,είτε διαβάζοντας...τη στιγμή που εμείς παίζουμε με τα μικρότερα αδέρφια μας,με τα παιδιά μας...τη στιγμή που απολαμβάνουμε καφεδάκι που πληρώνουμε 5 ευρώ (για σένα που με διαβάζεις μέσω i-phone το λέω),κάποιοι ψοφάνε από το κρύο;
 Μπορείτε και συνεχίζετε κα-νο-νι-κα τις ζωές σας;Εσείς,οι ψηφοφόροι,τα ανθρωπάκια με τα μπλε-πράσινα-κόκκινα-κλανί σημαιάκια;Εσείς που μαλώνατε στα καφενεία του χωριού κατά τις προεκλογικές περιόδους του παρελθόντος.Εσείς που φιλήσατε κατουρημένες ποδιές για να παίρνετε 3 και 60 και καμιά φορά κάτι παραπάνω από δω κάτι παραπάνω από κει,στο δημόσιο;Εσείς που γίνατε μπάτσοι (για λιγότερο από 3 και 60)...μπάτσοι κι υπηρέτες μαζί.Δε μιλάτε τώρα έτσι;Όχι όσο έχετε ακόμη πετρέλαιο στα καλοριφέρ και τη κοιλιά μισογεμάτη.Πόσο κοστίζει η αξιοπρέπειά σας ρε μουνιά;Πόσο;
 Είστε η γενιά του πολυτεχνείου και τα παράγωγά της.Σας γιορτάζαμε κάθε χρόνο στο σχολείο,σας μάθαμε καλύτερα όταν αποφοιτήσαμε.Σας δώσαμε τα κορμιά μας να μας κάνετε έρωτα και μας ξεριζώσατε τις μήτρες.Μας κάνατε χίλια κομμάτια και μας σκορπίσατε άλλον εδώ κι άλλον εκεί.
 Και δε μιλάμε.Δε το κουνάμε ρούπι απ το γαμημένο καναπέ μας.Κι αν μας δώσετε πάλι πίσω τους μισθούς μας θα ζητήσουμε και συγνώμη για τα δακρυγόνα που ήπιαμε.Συγνώμη που σας αναγκάσαμε να ασχοληθείτε μαζί μας.Συγνώμη που σας χαλάσαμε τον ύπνο.Που σας κόψαμε το γαμήσι λίγο πριν χύσετε,συγνώμη...Και θα συμφωνήσουμε ξανά όλοι μαζί ότι η αστυνομία χρειάζεται για να επιβάλλει τη τάξη.Και τα γεγονότα τόσων ημερών θα περάσουν στην ιστορία σα προβοκάτσια των αναρχικών.Οι αναρχικοί δε φταίνε πάντα;Οι αναρχικοί και ο ΣΥΡΙΖΑ.Σε τέτοιες φάσεις λέω.Γιατί καμιά φορά φταίνε οι πούστηδες,οι Αλβανοί και τα πρεζάκια...
 Σε πόσα κομμάτια μας σκορπίσατε πια;Γιατί φοβάμαι τόσο ενώ πάντα κοίταγα στα μάτια τους απεσταλμένους διπλωμάτες σας;Γιατί νομίζω πως αυτή τη φορά,θα κατοχυρωθεί η βασιλεία σας οριστικά κι αμετάκλητα;Σε πόσα κομμάτια μας σκορπίσατε ρε μουνιά;


ΥΓ: Για την ιστορία οι Luger είναι το big thing στη Μαδρίτη.Ποστάρω το περσινό τους καθώς κι ένα βιντεάκι από δίσκο του 2010.Αν βρείτε κουράγιο ακούστε.Φάση Krautrock.

 

Indie Sessions @ innersound-radio - My list (15/01/2012)

 Από τις εκπομπές που πέρασα απίστευτα όμορφα κατά τη διάρκειά της.Αν θες κάνε download πατώντας πάνω στην εικόνα για την εκπομπή.
Εδώ κατεβάζεις τα tracks 1-15
Εδώ κατεβάζεις τα tracks 16-28

Playlist

01 - Braids - Lemonade

02 - Youth Lagoon - Cannons

03 - Girls in Hawaii - 9.00 AM

04 - Klaus and Kinski - Lo Que No Cura Mata

05 - Mueran Humanos - Horas tristes

06 - Suuns - Arena

07 - Gorillaz - On Melancholy Hill (Feed Me Remix)

08 - Colleen Green - Dance the Night Away

09 - Blouse - Ghost Dream

10 - True Widow - Blooden Horse

11 - Raveonettes - Apparitions

12 - Tashaki miyaki - All i have to do is dream

13 - Girls - Substance

14 - X - Offender - Dreaming

15 - The Residents - Judas Saves

16 - Atlasound - Parallax

17 - Yeah yeah yeahs - Gold Lion

18 - Peter Kernel - Anthem of Hearts

19 - Peter Kernel - I'll Die Rich at Your Funeral

20 - Luger - Luger - Swastika sweetheart

21 - Telephones Rouges - RADIOCONTROL EP - 01 Helio

22 - Coasting - Portland

23 - Bodies of water - Triplets

24 - Feist - Graveyard

25 - Mina Tindle - Some Things Last a Long Time

26 - The Irrepressibles - In this Shirt

27 - Arcade Fire - In the Backseat

28 - Mavroudis - Milonga(Cardoso)

Indie Sessions Live @ Innersound Radio

 Συντονιστείτε απόψε,Κυριακή 9 με 11 το βράδυ στη διαδικτυακή συχνότητα του InnerSound Radio για την πρώτη εκπομπή της χρονιάς.

 tune into: www.innersound-radio.com

      chat: www.innersound-radio.com/chat