The Dears - Degeneration Street

 Μόλις που τέλειωσε τη βάρδια του.Δούλευε σ ένα μπαρ εκεί στη γειτονιά σα σερβιτόρος,για να βγάζει κανά νοίκι εις πέρας.Όχι η δουλειά δε τον χάλαγε,δε τον τρέλαινε κι όλας,αλλά πως να γίνει ρε;Έπρεπε να πληρώσει με κάποιο τρόπο το νοίκι αφού επέλεξε να μένει μόνος πια...
 Κατέβηκε από το bar χτυπώντας τη λάμπα με στυλ την ώρα που έπαιζε κάτι από locomondo.
-Που πας;
-Φεύγω...

-Μα απόψε γιορτάζω...
-Πολύχρωμη...
-Σε παρακαλώ κάτσε...ένα σφηνάκι μόνο...
-Πως σε λένε;
-Κατερίνα...
-Έχεις ωραία βυζιά...
-Έχεις πλάκα...
-Το ξέρω.Στην υγειά σου...
-Σχόλασες;
-Ναι...
-Ποιες μέρες δουλεύεις;
-Από την εφορία είσαι;
-Γιατί το λες αυτό;
-Τι σε νοιάζει;
-Θέλω...
-Εγώ όχι...καληνύχτα...είπε και έφυγε δίχως να τη κοιτάξει ποτέ στα μάτια...χωρίς να κοιτάξει καθόλου πίσω του...

 Αργότερα στη μικρή του γκαρσονιέρα,έφτιαξε μια ομελέτα να πάνε τα ξίδια κάτω,έβαλε ένα ποτήρι κρασί και μια φλωριά να παίζει σε μέτρια ένταση ,που δε του θύμιζε τίποτα απ όσα απόψε είδε και δεν έγιναν.

 Σκέφτηκε πως όλα θα αλλάξουν μετά το τέλος της φουρτούνας κι άφησε το μυαλό του να αναρωτιέται το "μετά"...Και ναι ... κατά βάθος απόψε νιώθει περήφανος που δε παράτησε το μεταφορικό του μέσο για μια σακαράκα.Αναρωτιέται από πότε έγινε τόσο ρομαντικός...Το ίδιο και η γκόμενα στη ταπετσαρία του υπολογιστή του.Η μήπως όχι;Η μήπως εκείνη πάντα ήξερε;

• Get It