καναπέ του και χαζεύει τα μεσημεριανά.Ανοίγει μια μπύρα και κοιτάει μέσα.Κενό...Πιάνει μελάνι και μουντζουρώνει δυο τρεις απόπειρες στο χαρτί.
Ανασηκώνεται απ τη θέση του.Η τηλεόραση το φωνάζει "Πως επηρέασαν τη ψυχολογία της τα καινούργια σιλικονάτα της βυζιά"...
Ανοίγει κι άλλη μπύρα.Αλλάζει κανάλι.Ξαναπιάνει το μελάνι...μουντζουρώνει ξανά... "Αρχίδια", μουρμούρησε...
Μετά από αρκετές ώρες τηλεμαλακίας ο θόρυβος που κάνει το ψυγείο τον ενοχλεί.Σκοτώνει το ψυγείο.Λίγο πριν το τέλος του,έβγαλε ένα βαρύ και βαθύ βρυχηθμό.Πιάνει μελάνι...μουντζουρώνει..."Αρχίδια"...
"Δε ξέρω τι μου τη δίνει περισσότερο...
να μου λείπεις και να μη μου λείπεις
να σ αγαπώ και να μη με πιστεύεις
να με αποκαλείς με υποκοριστικά και να χρησιμοποιείς ακριβώς τις ίδιες εκφράσεις για το σκύλο σου
να ζηλεύω το σκύλο σου και εκείνο το κάγκουρα με το Punto
να μη μπορώ να συντάξω ένα κωλοκείμενο του κερατά και να στροβιλίζομαι σε παρελθόν , παρόν και μέλλον"...
Πιάνει μελάνι...μουντζουρώνει ..."Αρχίδια"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου