Two Wounded Birds - S/T (2012)

 Θα ρθουν πάλι οι εποχές που θα μου βουτάς το κουλουράκι στον ελληνικό καφέ σου και θα μου λες βίους αγίων το πρωί,με το δικό σου μοναδικό τρόπο.Τι να μας πουν και οι παπάδες;Αυτοί δε ξέρουνε.Ο Αη Γιώργης,σκότωσε το δράκο για να απελευθερώσει την Αγία Παρασκευή που ήταν πριγκίπισσα.Για κανένα άλλο λόγο δε θα πείραζε «ζωντανό».Μόνο για να σώσει εκείνη με τα πανέμορφα μάτια.
 Θα σου κρύβω το μέλι κάτω απ το κρεββάτι,αδέξια,μικρό παιδί και θα σου παραπονιέμαι ότι δεν έχουμε μέλι στο σπίτι.
 Θα μου δίνεις το μερίδιο μου απ το «μισθό» σου,τη φτωχιά σου σύνταξη,για να αγοράσω παγωτό από κείνο τον αγιογδύτη μπακαλόγατο στο χωριό.
 Θα μου φτιάχνεις εκείνες τις φέτες ψωμί με ζάχαρη και λάδι το απόγευμα.
 Θα με μαλώνεις κάθε φορά που θα σου ρίχνω το γίκο στα πατώματα.Τη μια κουβέρτα πάνω στην άλλη δηλαδή.
 Τα χέρια σου θα μυρίζουν πράσινο σαπούνι κι η ανάσα σου μοναξιά.
 Προχτές ήσουν η μόνη που δε με παρεξήγησες όταν έσκυψα να φιλήσω το ακόμα ζεστό μέτωπό σου και σου χαμογέλασα.Κι ένιωσα αλήθεια ότι μάλωσες τη θεία όταν έξαλλη με ρώτησε γιατί γελάω.Γι αυτό θα βρεθούμε κάποτε ξανά.Γιατί και νεκρή ανταποδίδεις τα χαμόγελα ρε γαμώτο.
ΥΓ:Στη γιαγιά Καλλιόπη που στα 78 της βαρέθηκε τη μιζέρια ετούτου του σκατόκοσμου κι έφυγε χαμογελαστή για τον επόμενο σταθμό.