2.16.2013

Dva Damas / Nightshade

 Όταν ήμουνα παιδί ήθελα να φορέσω γυαλιά.Αλήθεια τώρα.Κι έκανα τα πάντα γι αυτό.Παρακολουθούσα τηλεόραση με τη μούρη κολλημένος στην οθόνη.Μια φορά είχα ρίξει λεμόνι στα μάτια μου.Τι μαλάκας θε μου.
 Τώρα που μεγάλωσα μάλλον θέλω να βάλω από κείνα τα ακουστικά βαρηκοΐας που φόραγε κι η γιαγιά Καλλιόπη.Δε ξέρω αν είναι που τη συμπαθούσα τόσο τη μπάμπω.Δεν εξηγείται αλλιώς που ακούω αυτό το έργο έχοντας την ένταση στο max,φορώντας ακουστικά,εδώ και πόση ώρα.
 Και μόλις τελειώνει,πάλι και πάλι.Πονάει το κεφάλι μου αλλά γουστάρω τρελά.Ακύρωσα ότι έχω να κάνω σήμερα.Σάββατο βράδυ.Δε μου λέει και τίποτα το Σαββατόβραδο.
 Νομίζω πως δε μπορώ να συγκρατήσω κάτι που θέλει να φύγει από μέσα μου,να πετάξει.
 Νομίζω είναι από τις φορές που είμαι σίγουρος πως έχω γεννηθεί σε ξένο σώμα.Ο γαμάτος εγκέφαλός μου είναι πολύ περιορισμένος εδώ μέσα ρε.Είναι φάση αυτή;Να μη μπορώ να πετάξω;

4 σχόλια:

AirbagSt είπε...

Η φίλη μου η Ασπασία όταν ήταν στο δημοτικό και ένας συμμαθητής της είχε σπάσει το χέρι του, ζήλεψε τόσο πολύ τον γύψο που του είχαν βάλει και προσπαθούσε με όλη της την καρδιά να σπάσει και αυτή το δικό της! Κοπανιόταν στους τοίχους, αλλά μάλλον είχε πιει πολύ γάλα και τα κόκαλά της δεν της έκαναν την χάρη :Ρ
Και τώρα που έχει μεγαλώσει για τα καλά ακούει τέτοια μουσική.. Τρελοπάνκισα!
Τι συμπέρασμα βγάζεις από αυτό??

Scary Rabbi είπε...

ότι πρέπει να μου γνωρίσεις καλύτερα τη φίλη σου την Ασπασία;

the truant είπε...

μπορείς να πετάξεις ρε συ.όλοι μπορούμε.απλά μας έχουν πετσοκόψει καμπόσο τα φτερά και πέφτουμε πλέον κάπως απότομα.
υ.γ. ενδιαφέρον album.

Scary Rabbi είπε...

Τέτοιες μαλακίες μου λες και παραλίγο να πηδηχτώ απ το παράθυρο...