Είναι ξενύχτης.Σε μία φάση τα χει πάρει όλα αλλά θέλει λίγο ακόμα.Ο ήλιος είναι πιο ενοχλητικός από ποτέ.Φορά τα γυαλιά του για να προστατέψει τα μάτια του από τεράστια ζημιά,μπαίνει στο αυτοκίνητο,ανοίγει τη μουσική και πατάει γκάζι.Κατηφορίζει με τρελή ταχύτητα σχεδόν αδιάφορος όμως προς τη λίμνη.Εκεί ήταν πάντα καταφύγιο για κείνον.Από πιτσιρικάς άραζε συχνά πυκνά εκεί τα πρωινά.Γούσταρε πολύ την ομίχλη,το νερό που με το πρώτο φως εξατμίζεται...
Κατέβηκε απ το αμάξι του και έστριψε ένα τσιγάρο."Το τελευταίο",είπε κι έκατσε να χαζέψει τη ζωή κάτω απ τη θάλασσα.Σε κάποια ανάκλαση του προσώπου του πάνω στο νερό,άρχισε να μιλάει.Άρχισε να νοιώθει όμορφος και δυνατός.Πέταξε μια πέτρα στο νερό όσο πιο μακριά μπορούσε.Εκείνη έκανε μια παύση στον αέρα για μερικά δευτερόλεπτα και μετά τρελό πάταγο στην επιφάνεια της λίμνης.Σηκώθηκε παλίρροια...τσουνάμι μάλλον και ξεπρόβαλε μια γκόμενα μέσα απ τα νερά.Λευκό δέρμα,χρυσοστόλυστη και με τον ήλιο στη πλάτη.Έμοιαζε να κουβαλάει τον ήλιο για μια μικρή στιγμή.Τον πλησίασε γυμνόστηθη,κολύμπησε για λίγο γύρω του σε γρήγορο ρυθμό.Εκείνος δε τρομοκρατήθηκε ποτέ.Έμεινε εκεί ακίνητος κι άρχισε να συμμετέχει σ αυτά που του συμβαίνουν.
Τον κοίταξε,χαμογέλασε,σηκώθηκε κάπως από το νερό και με κάποιο τρόπο του δωσε ένα φιλί.Ύστερα έκανε μια βουτιά και χάθηκε...
Εκείνος μπήκε στο αμάξι του.Έβαλε μπρος κι ανηφόρησε προς τη πόλη με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν αδιάφορος.Στη πρώτη στροφή συνέχισε ευθεία...
Ακόμα γι αυτό προσπαθεί!
ΥΣ:Πηγή suicidedots.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου