Berlin Brides - Modern Celibacy (Inner Ear 2010)

 Στην Αγγλική γλώσσα όταν θέλουμε να δείξουμε ότι μια κατάσταση αλλάζει χρησιμοποιούμε χρόνο διαρκείας.Το μόνο παράδειγμα που μου ΄ρχεται είναι αυτό το "It's getting harder".Η φράση που βγαίνει απ τα χείλη μου εδώ και κάμποσο καιρό τα μεσημέρια,με το που ανοίγω τα μάτια μου και σφηνώνεται σαν καρφί που το έλκει μαγνήτης στην ακριβώς απέναντι γωνία του τοίχου.
 Ελπίδα.Δεν έχω ελπίδα ρε.Δεν ελπίζω.Δεν έχω να περιμένω τίποτα.Έχω κατακερματίσει μέσα μου ακόμη και το κλισέ που λέει "δεν είμαι σίγουρος για τίποτα,ελπίζω πάντα για το καλύτερο".

 Τι μαλακίες Θε μου!Θα ποντάρεις σίγουρα ότι είμαι ο επόμενος blogger που οι αυτοκτονικές του τάσεις θα μετατραπούν σε πράξη.Η απάντηση είναι ένα μεγαλόπρεπο ΌΧΙ.Για το πολύ απλό λόγο ότι αυτός που θέλει να αυτοκτονήσει δε το κάνει ανακοίνωση στο ίντερνετ...κάνει απλά τη δουλειά του.
 Εν τω μεταξύ είναι μεγάλη αλήθεια ότι τελικά όσο μισώ άλλο τόσο αγαπώ αυτό το μίζερο - άθλιο πράγμα που λέγεται ζωή.Δε ξέρω γιατί.Δε ξέρω πως,πάντα με ξεγελάει.Πάντα μετά το πρώτο πεντάλεπτο της μέρας τραβάω άλλη μια γραμμή στο τοίχο πάνω απ το κρεββάτι μου ψιθυρίζοντας "θα ζήσω και σήμερα".Και μετά κάθομαι στο pc και ασχολούμαι με τις μουσικές.Και αρχίζω τη γκρίνια και τη κλάψα."Ακούστε αυτό που σας προτείνω,μια μέρα δε θα υπάρχω...δώστε μου το λόγο να τραβήξω μια γραμμούλα και για αύριο".
 Χίμαιρα.
 Πραγματικά όμως πιο πολύ ντρέπομαι που δεν ήξερα τις Berlin Brides.Βγαίνοντας από το σπίτι μετά την εκπομπή της Κυριακής πήγα να συναντήσω κάποιους σ ένα μαγαζάκι.Και έπεσα πάνω σε δυνατούς electro-punk ήχους.Στο βάθος δυο φιγούρες ανακοίνωναν πως κάπου εδώ τέλειωνε το πανηγύρι.Παίζαν ήδη ένα δίωρο έχοντας σαν όπλο έναν μόνο δίσκο.Δε στράβωσαν όταν έκανα τη μαλακία να μετατρέψω με τη φράση "ρε κορίτσια που πάτε;Εγώ τώρα ήρθα" τη βραδιά σε one man show.Μου απάντησαν παίζοντας αγόγγυστα τέσσερα επιπλέον κομμάτια,απόδειξη πως τα πράγματα ήταν δομημένα πάνω τους.Ήταν σα να μου 'λεγαν "το two girls show δε γίνεται one man show ρε μαλάκα".
 Αγόρασα το cd.Είναι το πρώτο που αγόρασα φέτος.Ρίξε μια ματιά και συ.Μια που αυτή την εποχή στα γειτονικά blogs γίνεται πολύς λόγος για την εγχώρια σκηνή.
   Links

• Inner Ear
• Myspace
• Facebook