4.04.2011

The You And What Army Faction - Vent (EP)

 Η καθημερινότητά του ήταν τραγική.Τόσο τραγική που δε φαντάζεσαι. Ένοιωθε πως ζούσε μέσα σ'ένα όνειρο-εφιάλτη.
 Ανέβηκε γρήγορα τα σκαλιά στη τράπεζα.Στην είσοδο του 'φυγε μια ροχάλα.Προχώρησε ευθεία μπροστά και πάτησε το κουμπάκι που βάζει σε προτεραιότητα τη μιζέρια του.Είχε δέκα νούμερα μπροστά του -και ένοιωσε τυχερός που ήταν μόνο τόσα- και αποφάσισε να τη πέσει σε μία από τις γαμάτες καρέκλες που οι καλοί κύριοι της Τράπεζας την έχουν βάλει εκεί για το κοινό.
-Πω ρε πούστη μου ζαλίζομαι,σκέφτηκε φωναχτά.
Κι η αλήθεια είναι πως σχεδόν πάντα τον ζάλιζαν τα φώτα κι η ανάκλασή τους πάνω στο μάρμαρο.Το ακριβό...το κυριλέ...σύμβολο δύναμης και χλιδής.
 Δίπλα του μια γιαγιά που ευτυχώς δε του θύμισε καθόλου τη δικιά του,είχε ανοίξει διάλογο με μια γειτόνισσα.
-Δύσκολοι καιροί Σούλα για τα παιδιά.Έχουμε και μεις τη μικρή,τρίτη Λυκείου φέτος...Αν περάσει Αστυνομία ή σε καμιά Στρατιωτική Σχολή θα 'ναι καλά.
-Να βρει κι έναν από κει μέσα να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια!πετάχτηκε ένας διπλανός.
 Πιο κει ένας 50 άρης μουσάτος μιλούσε στο κινητό του και εκλιπαρούσε το νοικάρη μη του κάνει έξωση.Και "όχι κύριε Πέτρο ήμουν στο νοσοκομείο γι αυτό δε το σήκωνα".
 Άρχισε να ζεσταίνεται υπερβολικά.Σχεδόν να κοκκινίζει.Το σκηνικό συμπλήρωνε η βαριεστημένη ταμίας που προσπαθούσε να κάνει στα κλεφτά μια τζούρα τσιγάρο,το υπεργαμάτο γραφείο του Διευθυντή,εκατοντάδες flyers με χαμόγελα που υπόσχονται συντάξεις,δάνεια,αυτοκίνητα,σπίτια,ιατρική περίθαλψη....
-Διάολε,σκέφτηκε πάλι λίγο φωναχτά.Μόνο για σερβιέτες δε δίνουν δάνεια πια!
 Επιτέλους έφτασε η σειρά του.Προχώρησε με γρήγορο βηματισμό στο ταμείο.Η υπάλληλος είχε πια σβήσει το τσιγάρο και μίλαγε στο τηλέφωνο.
-Τι θα γίνει;Θα φύγω ποτέ από δω μέσα;
-Μισό λεπτό κύριε,βλέπεται μιλάω.
-Και γω μιλάω γαμώ το κέρατό μου.Από τριών χρονών...
-Με ειρωνεύεσαι;
-Νομίζεις;
 Άρπαξε με μανία τα λεφτά από τo γκισέ κι έκανε τη κατάθεση.Δεν έβγαλε άχνα αλλά έμοιαζε παραπάνω από σίγουρο ότι λίγο ακόμα και θα έσκαγε.Το φανέρωνε το κόκκινο χρώμα στα μάτια της.
-Υπογραφή,του είπε σε έντονο ύφος και του υπέδειξε που με το μεσαίο δάχτυλο.
Εκείνος αγκάλιασε το στυλό επίσης με το μεσαίο δάχτυλο του και υπέγραψε έναν φαλλό.
-Στο διάολο!του είπε
-Μετά από σένα...
 Γύρισε κι έφυγε με αρκετή δόση περηφάνιας.Στην έξοδο του 'φυγε μια ροχάλα...
-Κουφάλες,μουρμούρισε,οι μέρες τις αφθονίας σας είναι μετρημένες.
Κι ένοιωσε πολύ γαμάτος έστω κι αν ξέσπασε στο λάθος άτομο...
Link:MySpace

Δεν υπάρχουν σχόλια: