Να προσπαθώ να βάλω τις λέξεις στη σωστή σειρά
Δίνοντας το δικό μου αγώνα-οι ψυχαναγκασμοί μου Πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι,ένας προς έναν-
Θα φουμάρω Drum γαλάζιο
Και θα σ αφήνω να μου στρίβεις εσύ τα τσιγάρα
Θα χρεώνω όλο το παρελθόν που κουβαλάω σα το χαμάλη
Στην αποκλειστική μου ανάγκη για πόνο
Στην αδιάκριτη χίμαιρα που μου χτυπάει τη πόρτα και πάλι
Στο κουρασμένο κι άρρωστο μυαλό
Που πολύ γουστάρει να δρομολογεί τις εξελίξεις εναντίον του
Να κάνει πράξη την υποτιθέμενη τιμωρία της ύπαρξής μου
Να μη του φτάνει ο πόνος στο πριν
Και με το δικό του μαγικό τρόπο να κουμαντάρει την αυριανή μου τιμωρία
Βλέπεις καμιά φορά η φαντασία γίνεται κακός σύμμαχος των δημίων
Και καταστρώνει επώδυνα σενάρια τιμωρίας.
ΥΓ:Το δισκάκι των dirty beaches δε το αναφέρω ως κάτι φρέσκο.Πραγματικά όμως δεν ήθελα να το χαραμίσω με μια απλή αναφορά.Περίμενα κάμποσο να γεννήσει πράγματα (και γέννησε συμφορές).Καλή ακρόαση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου