Yuck - Yuck
Υποτίθεται ότι είναι καλά.Σβήνει το τελευταίο του τσιγάρο στο μισογεμάτο τασάκι.Προσπαθεί να
θυμηθεί την ηλικία που άρχισε να κάνει τα πράγματα δύσκολα."Πάντα έτσι ήμουν",είπε και έσμιξε τα φρύδια του όπως περίπου φαντάζομαι είχε κάνει κι ο Ευριπίδης λίγο πριν φωνάξει το περίφημο "Εύρηκα".
Προσπάθησε να θυμηθεί εκείνο το κάτι σα σύνθημα κάτι σα τραγούδι που λέγανε στη κατασκήνωση αυτός κι οι φίλοι του.Πήγαινε κάπως έτσι..."Στο ράφι της κουζίνας μας είναι ένας ψύλλος να μας ζήσει ο ψύλλος μας κι ας μην είναι φίλος μας" κι ύστερα "στο ράφι της κουζίνας μας είναι ένας ψύλλο να μας ζήσει ο ψύλλο μας κι ας μην είναι φίλο μας" και μετά πάλι "στο ράφι της κουζίνας μας είναι ένας ψύλ... να μας ζήσει ο ψύλ... μας κι ας μην είναι φίλ... μας"...Και κάπως έτσι κάθε επόμενη φορά αφαιρούσαν κι από να γράμμα μέχρι που έμενε κενό.Ησυχία.Είναι ένας...να μας ζήσει ο ... μας κι ας μην είναι ... μας"...
Κάθε που τραγούδαγε αυτό το σύνθημα απλοποιούσε τις σκέψεις του.Τις πιο περίπλοκες. Ένα από τα πιο πολυσύνθετα μυαλά του κόσμου συνεργαζόταν αρμονικά με την απλότητα και ξετύλιγε το κουβάρι με άνεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου