Οι Ζωές που δε Ζω
Το μόνο πράγμα για το οποίο μετανιώνω είναι οι ζωές που δε ζω.Οι ζωές που δε ζούμε έρχονται τα βράδια και κατασκηνώνουν στο φλοιό του εγκεφάλου μας.Τη μέρα είναι καλά χωμένες μέσα σ αυτόν,καταπλακωμένες από την πίεση του χρόνου,την ανάγκη για επιβίωση - καταξίωση - αναρρίχηση.Και κάποιες καμιά φορά καταβροχθίζονται από τη μανούρα στη δουλειά η την εργασία που πρέπει αύριο πρωί να παραδώσεις.Το σύστημα έχει ένα εκατομμύριο τρόπους να κατατροπώνει την οποιαδήποτε εξέγερση των υγειών εγκεφαλικών μας κυττάρων.
Είναι εντυπωσιακό πως έχουμε επιλέξει να ζούμε κυνηγώντας την ευημερία μας.Να δουλεύουμε σκληρά για 3&60 και να πατάμε πάνω σε πτώματα.Να καταπνίγουμε το οποιοδήποτε ταλέντο μας και να μετατρέπουμε την ανάγκη μας για τρέλα αλητεία ζωγραφική και λογοτεχνία σε προθέσεις. Μεταθέτουμε το παρόν μας στο μέλλον μέχρι που πεθαίνουμε.
Αυτές οι ζωές που δε ζούμε τέλος πάντων επιτίθενται τα βράδια και μας αφήνουν ένα βάρος στα πνευμόνια,μια τρύπα στο στομάχι,ένα καρκίνο στο συκώτι...
Είναι σα να εκδικούνται την επιλογή μας να τις εγκλωβίζουμε στη χωματερή του εγκεφάλου μας τη στιγμή που έπρεπε η καθεμία απ αυτές να έχει ρετιρέ η σπίτι με κήπο (το λιγότερο).
Στο δια ταύτα τώρα.Το δισκάκι μ αρέσει...γκεγκε;Φανταστικοί dance punk ήχοι,καβάτζα για τα πάρτι του χειμώνα.Σημείο μηδέν του δίσκου το κομμάτι Children.Σίγουρη υποψηφιότητα για το top 10 του 2011.
3 σχόλια:
Χμ, έπιασες ωραία το feeling του δίσκου. Κι εγώ κάπως έτσι το βλέπω. Δυνατό το Children, αλλά εγώ την έπαθα με το ομότιτλο. Με κέρδισε ο δροσερός ήχος. Και εν πάση περιπτώσει, κάποιος να φέρει τους Rapture στην Ελλάδα για να χορέψουμε το How Deep is Your Love σαν να μην υπάρχει αύριο...
Δε ξέρω.Το ομότιτλο το βαρέθηκα.Εξάλλου το είχαμε ξεσκίσει να το ακούμε αυτές τις μέρες.Πάντως απ τα δυνατά δισκάκια κι αυτό.Τζάμπα γκρινιάζαμε αρχή της χρονιάς...
Rapture στην Ελλάδα θα γίνει της πουτάνας αλλά καλά θα είναι και Mogwai & Kwoon (:
Όχι, όχι, δε λέω για το How Deep is Your Love. Το In the Grace of Your Love είναι το ομότιτλο. Και εγώ μπερδεύτηκα στην αρχή νομίζοντας ότι το πρώτο είναι ο τίτλος του άλμπουμ. :p
Τώρα για Mogwai & Kwoon σίγουρα θα είναι ΠΟΛΥ καλή φάση, αν και τότε μπορεί να λείπω στο Παρίσι για το φεστιβάλ του Pitchfork. Ίδωμεν. Συναυλίες έχουμε...
Δημοσίευση σχολίου