Slug Guts - Howlin' Gang

Κάποτε ζούσα στη πρωτεύουσα
.Μαζί με άλλα 6 εκατομμύρια κόσμο.Δούλευα 12 ώρες τη μέρα συν ένα δυωράκι οι μετακινήσεις μου.Γύριζα σπίτι 10 το βράδυ και κοιμόμουνα πάντα στο καναπέ και πάντα με τη τηλεόραση αναμμένη.Έτρωγα κυρίως ντελιβερομαλακίες μια φορά τη μέρα και αν προλάβαινα.Έκοψα το αλκοόλ και τις γκόμενες. Έχασα τους φίλους μου και άκουγα επί 12 ώρες Angel.Συναναστρεφόμουνα υπαλλήλους ,λιγότερο υπαλλήλους ,λιγότερο αφεντικά και το Αφεντικό.Με βίαζαν ένας - ένας καθημερινά.Το κορμί μου ακόμα πονάει από κείνο το καιρό.

 Η πίεση και το άγχος της δουλειάς μου γαμάγανε το Σαββατόβραδο και περιστασιακά και τη Κυριακή μου.Έπρεπε να βγαίνω μόνο Σάββατο φυσικά,μαζί με άλλα 6 εκατομμύρια κόσμο. Έπαιρνα όλες κι όλες 15 μέρες άδεια το χρόνο,αναγκαστικά το καλοκαίρι,μαζί με άλλα 6 εκατομμύρια κόσμο.Πλήρωνα περίπου τα μισά μου λεφτά σε νοίκι και βενζίνη.Έβριζα και εκνευριζόμουν με το παραμικρό,καθημερινά κι ασταμάτητα από τις 8 το πρωί ως τις 12 το βράδυ...μαζί με άλλα 6 εκατομμύρια κόσμο.
 Μια μέρα ξύπνησα με περίεργη διάθεση.Κι αναρωτήθηκα : ΓΙΑΤΙ;